Bana bir yaşamak söyle;

Elleri cömert bir yaşamak...

Ne yana dönsem gördüğüm...

Bütün zamanları, mekânları aşk...

Susmuş; istemediğim bütün sesler.

Sinmiş boş hevesler, bitmiş düşman.

Kuş şenliği, yaz gölgesi, çılgın kokular...

Daha daha ne varsa baharlardan...

Bana bir yaşamak söyle.

Saadet toplayalım dallardan.

KELİME VE KURŞUN

Yaşamak nedir, bilmeyenler…

Ajandasına "savaş" yazar.

Yaşamak besteli bir şey...

Tel kopar, dil susar savaşırken.

Savaşmak ne diye; konuşmak varken!

Kurşunun bittiği yer var;

Kelimenin bittiği yer yok ki...

HÜSN-İ ÂN

Yaşamak bir sürü iş...

Arayış, buluş, kaybediş...

Kâh tırmanmak dağlara...

Kâh yokuşlardan iniş...

Yaşamak gökyüzünü öpmek...

Çiçeklere göz kırpmak...

Yaşamak bir yol gibi açılan...

Yaşamak bir ân...

YAŞAMAK GÜZELİ

Sadelik yaşatır;

Şatafat değil…

Bir lokma ekmek…

Bir yudum su…

Irmak kenarında çoban uykusu…

Kupkuru hamaset değil…

Seninki laf ebeliği, gevezelik…

Zerre kadar bir sohbet değil…

NEFES NEFESE

Bana mı öyle geliyor;

Tadı mı kaçtı hayatın?

Yani her şey çok tuhaf...

Herkes kaçıyor herkesten.

Şekerin, tuzun tadı yok.

Nefes nefese bir........

© Yeni Asya