Çıplak olgular şunlar:

Türkiye’nin günlük 1 milyon varil petrole ihtiyacı var. Buna mukabil Musul’dan günlük 4 milyon varil petrol çıktığı gibi 45 milyar metreküp petrol rezervi de yer altında bekliyor.

Bu ne demek, biliyor musunuz: Bundan 98 yıl önce İngiltere mandası altında bulunan Irak’a terk ettiğimiz petrolün dörtte biriyle bütün ihtiyacımızı karşıladığımız gibi geriye kalan 3 milyon varili de dışarıya satarak kasalarımızı tıka basa dövizle dolduracak, dahası bunu tam bir asırdır yapıyor olacaktık.

Böylece yalnız petrol ithal eden ülke olmaktan kurtulmayacak, petrol üreten ve ihtiyacının tam üç katını dışarıya satarak zengin ve gelişmiş ülkelerden biri olacaktık.

Musul sadece üzerinde yaşayan Türk, Kürt ve Araplarla meskûn kadîm bir İslam medeniyeti merkezi olmanın dışında yer altından da kara altın fışkırtan bir zenginlik kaynağıydı.

Ne var ki 5 Haziran 1926 günü Türkiye ile İngiltere ve Irak arasında “Türk-Irak Sınırı ve İyi Komşuluk İlişkileri Antlaşması” imzalanmış, ertesi gün Cumhuriyet Halk Fırkası grubunda sert eleştirilere muhatap olmuş ve iki gün sonra antlaşmayı güç bela geçirdiği Meclisin kürsüsünde Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü (Aras) milletvekillerine ezile büzüle aşağıdaki sözleri söylemişti:

“Hiç şüphe etmiyorum ki, zahiri bir sükûn içinde derûnî........

© Yeni Akit