Beni hedefe koyup aba altından sopa göstermesine rağmen, anlayışlı davranmak ve mağduriyetini göz önünde bulundurarak rencide etmemek üzerine kuruluydu geçen günkü yazım. Arkasındaki ekibin, FETÖ yöntemleriyle çirkin bir üslup kullandığını, itibar suikastları yaptığını belirterek, yazılanlardan Ayşe Ateş’i muaf tutmaya çalıştım. Gölge metin yazarı tabirini de bu yüzden kullandım.

Meğer yanılmışım.

Ayşe Ateş ve karanlık gölge ekibi tam bir mutabakat içinde.

Ayşe hanımın onlardan hiçbir farkı yok. O çirkin lisan, seviyesiz söylem üzerine eklenmiş bel altı vurmalar, tehditler, hedef göstermeler...

Kocasının gazeteci dövdürttüğünü itiraf etmişti ya bence üzüm üzüme baka baka kararmış. Eskiler “Üslûb-u beyân, ayniyle insan” derlerdi. Tam da öyle. Bir kişinin konuşma tarzının veya ifade şeklinin, o kişinin karakterini, kimliğini ve ruh halini yansıttığını ifade eder.

Bu davaya ilişkin ilk yazımda sadece soruşturma savcılarıyla ilgili ankesörlü telefon kayıtları bulunduğunu, bu bilgilerin de MHP’ye iletilmiş olduğunu yazmıştım. Davaya da kendisine de yönelik en ufak bir eleştirim yoktu.

Ama demek ki birilerinin fabrika ve katalog ayarlarını bozdum farkında olmadan. Ayşe Ateş, ateş etmeye başladı. Malum kendilerinin aile sporu bu. Dövdürebilirlerdi, ucuz kurtuldum bile sayılabilir.

Sonra davayla da ilgilendim.

Evet, Sinan Ateş öldürüldü, menfur bir cinayete kurban gitti. Katili bulmak için yargı görevini yapsın ama biz bavulcu olanların dışındaki gazeteciler, eğer işin içinde karanlık odaklarla iş tutulup kurulan bir siyasi kumpası fark ediyorsak, uyduruk bir iddianameyle aylardır içerde tutulan insanların suçsuzluğu ortaya çıkıyorsa, delil diye sunulan her şeyin dandik bir iddia olduğu anlaşılıyorsa bunu yazmaktan kaçınamayız.

Görülüyor ki artık karşımızda bir mağdur kadın yok. Algı mühendisleriyle çalışan, eşinin uğradığı suikastı bir siyasi ranta dönüştüren........

© tv100