Ergenlik ilk gençlik yıllarına yani 10- 21 yaş aralığına denir. 21 yaş sonrasında bu dalgalı ruh ve tavır yerini yavaş yavaş bir durgunluk ve olgunluk hâline bırakır. Tabii bu normal şartlardaki tekâmül evresidir. Bazı bireylerde daha erken ve daha geç de bitebilir. Ancak biz dünün çocukları bu ruh hâlini ne yaşayabildik ne de ailelerimiz bize müsamaha tanıdı. Çocukluktan aniden çıktık ve birden büyüdük. Kapris yapma, haytalık, depresif tavır ve tutumlar, ölçüsüzlük, edep ve hayâda dikkatsizlik ve lakaytlık kabul edilebilir değildi. Üzerimizdeki bu talim ve terbiyenin kaynağı hiç şüphesiz Anadolu pedagojisi idi. Sonra bir şey oldu. Dışarıdan talim ve terbiye ithal ettik. Kimi psikolog ve pedagoglar, eğitim sistemimize “Batı Pedagojisi"ni dayattılar. Talebenin yani talep edenin, yani öğrenenin yani öğrencinin ergenlik hâlleri gözetilerek Eğitim Sistemi ısrarla değiştirilmeye, binlerce yıllık Türk ve İslam pedagojisi hor görülmeye başlandı. Öyle ya ne varsa Batı’da vardı! Bu horlama ve değersizleştirme artık mutat hâle gelmişti. Her gelen yeni Eğitim Bakanı, sistemi biraz daha Batılı hâle getirmek için bir öncekiyle yarışırcasına yeni müfredatla başladı işe. Dünyada bizim........

© Türkiye