Diğer

T24 Haftalık Yazarı

05 Mayıs 2024

Zihin, insana garip oyunlar oynar. Günlük rutin yaşamımıza devam ederken, hatta kimi zaman rutin kelimesinin dahi lüks kaçabileceği derecede önemsiz bir davranışı tekrar ederken tuhaf şeyler olur. Aklımıza o an hiç düşünmediğimiz, gündemimizde olmayan bir eylem, düşünce ya da bir şarkı geliverir. "Unutama Beni"yi de böyle bir anlık zihin düşüşüyle hatırladım geçenlerde, hiçbir gerekçe yokken, öyle durup dururken…

Esmeray'ın 1974 yılında "Unutama Beni"yle ekranlarda göründüğünden bu yana elli sene geçmiş. Tam yarım asır. Elli yıl sonra kendini birden hatırlatan Esmeray'ın "Unutama Beni"sinde ne vardı? Hepimiz vardık. Ayrılığa rağmen bitememiş sevgilerin kafesinde kısılı kalan mağdur ruhumuzun yardım çığlıkları vardı. Yalnız kalmışlığa çözüm arayışlarının hepimiz adına kocaman bir yürek sesiyle dile getirilişi vardı. İnsanın üzerine birdenbire yığılan o büyük kütlesiyle, bir kalpte hep var olma isteğinin dayanılmaz ağırlığı vardı.

"Boğazında düğümlenen hıçkırık olayım, Unutma beni, unutama beni, Gözünden damlayamayan gözyaşın olayım, Unutma beni, unutama beni."

Esmeray, ayrılsalar da her sevenin hep hatırlanmaya hakkı ve ihtiyacı olduğuna ikna etti bizi. "Ben nasıl ki unutmadım, sen de unutma beni" diyerek ayrılanların birbirleri üzerinde ilelebet hatırlanma haklarının mahfuz bulunduğunu duyurdu. Biz de onun kuzey Afrika kökenli bir babadan aldığı teninin o koyu rengiyle, ışıl ışıl parlayan kocaman gözlerinden yayılan aydınlığın oluşturduğu o kontrastı çok sevdik.

Kısık, tozlu, teni gibi hafif yanık o sesinden bir anda tüm Türkiye'ye yayılan pazarlıksız icrayı, o samimiyeti sevdik. O içli yorumdu ki, TRT tarafından düzenlenen 1.Toplu İğne Beste Yarışması'nda O'nu dönemin parlayan yıldızları Erol Evgin'in, Nilüfer'in arasından birinci sıraya çıkarıvermişti. Fakat TRT denetim kurulu, Türk müziğinin klasiklerinden biri olarak tarihe........

© T24