Diğer

T24 Haftalık Yazarı

07 Temmuz 2024

16 Haziran, bir bayram sabahı…
Elleri kınalım Mekke'de öldü.
"Çoşkuyla ölmek" diye, buna derim işte!

İnsan, dünyaya gelirken de dünyadan giderken de bir "Hediye." Önce kundakta sonra bir tahta kutuda… Önce kucakta sonra omuzlarda… Böyledir bu, dünyaya gelenler bir bir sıralı yahut sırasız giderler. Nereden gelir nereye giderler, sarılıp da kendileri gibi muammadan bir ambalaja. Önce düğün gibi sonra yas, sonra da otur için için ağlaya ağlaya yaz! Bu çileli düğüm ne zaman, nasıl çözülecek? Kimseler bilmez. Anne ölünce, birden büyürmüş insan ve bir zaman sonra "sanki çocuğum öldü" dermiş. Bir şair ne zaman şair olur biliyor musunuz? Mecnun olduğu zaman... Canından kopup da insan olduğu candan koptuğu zaman… Ruhunu anlamlı kılan o imgeyi elleriyle sıkı sıkıya tutamayacağını sonsuza kadar, anladığı zaman. O ateş birdenbire kendi kendine harlanıp aydınlattığında kanayan yerini ruhunun ve gösterip "işte karanlık bu!" dediği zaman. Ne güzel laflar ederiz, ne de kolay! Şiir, bir söz sanatı değil ama sadece. Yas evinde sönmek nedir bilmez gibi yanar, çünkü yok cihanda bir başka kelime "anne" gibi ilham olsun şiire ve merhem yaralara, yanar sönüp gitse de içimizde, lambası gibi ebediyetin. Bir ateş gibi sönüp küle döndüğünde bile savrulup durur içimizde. Senelerce gözümüzün içinde duran şeyin kaybolduğu gün, sanki hayatımız parmaklarımızın arasından kayıp gider de tutamadığımız zaman onu, biz şair oluruz. Dünya güzelliğiyle insanı çıldırtsa bile kendini hiç unutturmayacak bir dert olur bu. Onun öldüğü yaşa geldiğinde, artık onunla akran olsan bile. Biz insanoğlu, "anne" denen o kayıp imgenin nasıl yaratıldığını, o imgeyi kaybettiğimizde anlarız, bir zamanlar en yakınımızda olduğu halde ona doyamadığımızı.

"dağ ucunu saklayıp konuştu benimle
dilini ısırıp ağzına geleni söylemeyen suyun
kıyıya yaklaşınca çekindiğini gördüm
kapım ahşapça çaldı
duyduklarına sıktı dişini bileğim
yansıdım ve dağıldım yüzeyine her şeyin
ben artık her gün bir şeye küsecek gibiyim sonra her şeye"

"Şiir yazanlara şair denir" evet ama artık boşluğa bakanlar şairlerden biraz daha ileri. Şiiri niçin bu kadar çok sevdiğimi oturup anlatsam, bu ilm-i hâldir........

© T24