Bediüzzaman Hazretleri, İhlâs Risalesi’nin birinci düsturunda “Amelinizde rıza-i İlahi olmalı” der. İşlenen bütün amellerin özü, esası, ruhu, mâyesi, hedefi rıza-i İlahi olmalıdır ki ameller makbul olsun demektedir.

Kaliteyi ifade eden keyfiyet ve sayısal çoğunluğu ifade eden kemiyet/kesret daima mevzubahis olmaktadır. Bazen de züğürt tesellisi olarak sayısal olarak azınlığı keyfiyet olarak kabul etmek de başka bir garabettir.

Keyfiyetli insanlar çok olur veya mihmandarlığı olursa kesret de keyfiyetten nasibi alır. Unutulmamalıdır ki, keyfiyetin ruhu, esası da ihlastır.

Tebliğlerde hedefimiz hizmetimizi yaymak, çoğaltmak olmamalı, Rıza-yı ilahi yani ihlas olmalıdır. Bunu Rasulü’s-Sakaleyn (asv)’dan ders alıyoruz. Nitekim “Ey Muhammed! Artık sana düşen sadece açık bir şekilde tebliğden ibarettir.” [1] buyurulmaktadır. Her tebliğ ve temsille mükellef olanın insanın da kulaklarında çınlaması gereken bir serlevhadır bu ayet-i celile. Temsil ettiğimiz İslam davasını net, açık, dürüst ve doğru bir şekilde anlatmaktır. Yoksa aman bizim hizmetimize gelsin sayımız artsın gibi ikinci bir niyet olursa burada ihlas eksik olduğu için tam tesir etmeyecektir.

Bediüzzaman Hazretleri bu ayetten iktibasen aldığı dersi şu şekilde ifade etmektedir.

“Hem ihlâs ve hakperestlik ise, Müslümanların nereden ve kimden olursa olsun istifadelerine tarafdar olmaktır. Yoksa, "Benden ders alıp sevab kazandırsınlar" düşüncesi, nefsin ve enaniyetin bir hilesidir.” [2]

Biz Kur’an Şakirtleri olan Nur Talebeleri........

© Risale Haber