Ramazan'ı düşünüyorum! Gözlerimin önünde cesed poşeti kapanmadan önceki yüzü! Ölü değil, az önce derin bir uykuya dalmış gibi. Çehresi huzur içinde...

Ramazan'la hiç karşılaşmadık, hiç sohbet edemedik, Diyarbekir'in taş sokaklarının birinde, bir kahvehanenin hasır taburelerine oturup diz dize laflayamadık, karşılıklı çay yudumlayıp çıtır simitlerimizi ısıramadık.

Derviş veya meczubvarî görüntüsü içinde İslâm'ı tebliğ eden sesi kulaklarımda uğulduyor. Söyledikleri görüntüsü ile tezad içinde, mantığı zorlayan hiçbir şey yok; bir meczub değil, varlığını saklamaya çalışan bir allame. Öldürüldüğüne inanmak zor, inanamıyorum.

Ne siyasî bir figürdü, ne bir cemaat veya tarikat mürşidi, ne de bir yazar-çizerdi Diyarbekirli Ramazan! Öldürmüşler...

Göğsünde üç bıçak darbesi varmış Ramazan'ın. Belli ki, katil, Ramazan'ın bir çakı bile taşımadığını,........

© Risale Haber