Türkiye, Atatürk’ün “Yurtta sulh, cihanda sulh” prensibine bağlı olarak komşularıyla iyi ve dostane ilişkiler çerçevesinde yürüttüğü dış politikasına rağmen, Megali İdea hedefleri doğrultusunda sinsice yayılma faaliyetlerini sürdüren Yunanistan’ın desteklediği, Kıbrıs Rumları, 1974 öncesi yıllarda Türklere tedhiş ve terör eylemleriyle katliamlar yapmaktaydı.

Kıbrıs Türklerinin kaderi Osmanlı İmparatorluğu 1878’de elli yıl süreli kiralama antlaşmasıyla İngiltere’ye bırakmasıyla kara bir yazgıya dönüşmüştü. Kiralama süresinin dolmasına sekiz yıl kala 1920’de siyasi kavgalar şeklinde başlayan olaylar, Rumların, İngiltere'nin onayını almadan Yunanistan'a katılma referandumu yapmak istemesi ve İngiltere’nin buna izin vermemesiyle, Rumların önce İngiltere’yi adadan çıkarmaya yoğunlaşmasına sebep oldu. 1950'lerin sonuna kadar süren bağımsızlık hareketi, 1960 yılında Londra-Zürih anlaşmaları uyarınca adada bağımsız Kıbrıs Cumhuriyeti’nin ilan edilmesine kadar sürdü. İngiltere’nin adadan çekilmesinden sonra Türklerle birlikte ortak devlete razı olmayan Rumlar, Kıbrıs’ın tüm yönetimine el koyma amacıyla, uluslararası anlaşmaları ve anayasayı çiğneyerek Türklere saldırılarda bulunmaya başladılar.[1]

Kıbrıs Cumhuriyeti’nin 1960 Anayasası, uygulamada yaşanan sorunlar sebebiyle yalnızca üç yıl geçerli kaldı. Kıbrıslı Rumlar, 1958'de İngilizlerin izin verdiği, 1960 anlaşmalarında ise incelemeye tabi tutulan ayrı Kıbrıslı Türk belediye meclislerine son vermek istedi. Olay yaratan Kıbrıslı Rumların saldırıları, 1963-1964 yıllarında 109 Türk veya karma köyün yıkılması ve 25.000-30.000 Kıbrıslı Türk'ün yerinden olmasına sebep oldu. Türkiye’nin müdahelesi söz konusu olunca kısmen durulan saldırılar,1967'de yeniden başladı. Daha önce olduğu gibi, Türkiye'nin Kıbrıs Türklerini olası etnik temizliğe........

© Önce Vatan