Batı Trakyalı Türkler, 05 OCAK 1988’de durumu öğrenmiş, fakat O tarihlerde Davos’ta yapılacak Özal-Papandreu görüşmesinin aksamaması düşüncesiyle Türkiye sessiz kalmıştı.

Hayal kırıklığına uğrayan Batı Trakya Türkleri, kendi haklarını savunma amacıyla mücadele kararı almışlar, fakat yürüyüş yapma isteklerine Yunan Hükümeti izin vermeyerek Türklerin herhangi bir şekilde biraraya gelmesinin yasaklandığını duyurmuştu. Batı Trakya’da yaşanan baskılardan bunalan binlerce Türk, 29 Ocak 1988’de Gümülcine’ye geldi. Bunun üzerine Hükümet tarafından camiler kapatıldı, Batı Trakya Türk Milletvekili Ahmet Faikoğlu’nun itidal tavsiye eden konuşmasının ardından topluluk dağılmaya başladı, fakat çatışma ve haksız tutuklama haberlerinin ardından dağılan insanlar yürüyüşe başladı. Polis şiddet kullanarak ve döverek Türklerden oluşan kalabalığı dağıttı. 

Olayların durulmasının ardından iki yıl geçtikten sonra, 29 Ocak 1990’da   Azınlık Yüksek Kurulu’nun olayların yıldönümü nedeniyle eski camide düzenlenecek mevlitle anmak istemesi üzerine, Yunanlılar mevlidi engellemek amacıyla çeşitli senaryolar üretmeye başladı. 1988’de yaşanan kötü olayları anmak amacıyla sessiz bir yürüyüş için sokağa çıkan Batı Trakya Türklerine Yunan polisi çok sert müdahale etti.

Gümülcine Maronia Kilisesi METROPOLİTİ DAMASKİNOS’un çağrıları, Yunan fanatikleri etkilemiş, Solakadis isimli bir Yunanın saldırıya uğradığı ve öldüğü şeklinde YALAN HABERLERLE HALK KIŞKIRTILMIŞTI.

Galeyana gelen ellerinde zincir, demir, sopa olan yüzleri maskeli fanatik ve faşist Yunanlılar da polisin gözleri önünde Türklere ait işyerlerine ve........

© Önce Vatan