Yatağımın içinde kedi misali kıvrılıyorum.Geceden beri yağan yağmur hızla gelen sonbaharın habercisi.Ayaklarim üşümüş, aceleci bir telaşla battaniyenin altına çekiyorum. Öyle serin havaların, yağan yağmurun, soğuk duyguların , karanlık gökyüzünun kadını değilim ben.

Çocukluğumda Hayat Bilgisi diye bir ders vardı ve de kitabı.Sanirim ikinci ya da üçüncü sınıftayim.Kitabin içinde sonbahar başlığınin üstünde bir soba yanan bir oda, örgü ören bir büyükanne, sobanın dibinde kıvrılmış uyuyan bir kedi, gazete okuyan bir baba, çay servisi yapan bir anne ve yerde uzanmış ders yapan çocuk çizimi baktıkça içimi ısıtırdi. Hiç bir dedemi tanımadım ben anne ve babam küçük yaşta kaybetmişler. Ninelerimde çok zorlandığım zaman anıların tozlu raflarından zorlukla........

© Önce Vatan