Eski zamanlardan başlayalım

Yokluk zamanı.

İnsanlar kıyafetlerini eskiyinceye kadar değil...

Dikiş tutmayıncaya kadar giyer.

Yeniyi almak ne mümkün.

Örnek.

Pantolon...

Sökülür.

Hemen dikilir.

Cepte iğne-iplik taşınır.

Yırtılır.

Önce kendi ceplerinden yamanır.

Yine yırtılır.

Eskiyen atılmaz.

Daha eski olanından yama alınır.

Her defasında bir yama...

Ne zaman ki yamanacak hal kalmaz.

Artık dikiş tutmaz hale gelir.

O zaman bir kenara ayrılır.

Daha sonrası için.

Ya ondan yama alınır.

Ya düğme.

Ya da temizlik bezi olur.

Ceketler ortak alınır.

Aile içindeyse sorun yok.

Bazen komşu ortak olur.

Bazen emanet alınır.

Gelelim günümüze.

Eskiye nazaran günümüzde durum çok farklı. Bırakın Yamalı kıyafetler giyinmeyi, ucuz yollu bir kıyafet giymeyi bile kendimize hakaret saydığımız bir dönemdeyiz. En zengininden, en yoksuluna kadar özellikle gençlerde ve çocuklarda pahalı marka tutkusu aldı yürüdü.

Gençler arasında marka tutkusu giderek artıyor. Birçok genç giysilerinden kozmetik ürünlerine, ayakkabısından aksesuarına dek her ürünün markalı olmasını istiyor.

Yaşlandık mı? Yoksa nesil farkımı bunu........

© Önce Vatan