Şimdi efendim, 14 Şubat aslında sevdiğini ilan etme günüyken vakti zamanında uzak diyarlarda, işin cılkını çıkarmayı seven bir millet olarak bugünü öyle büyüttük ve parlattık ki o meşhur günden beklentiler ayyuka çıktı tabii.

Bu arada şunu da belirtmeden geçemeyeceğim, sevgililer gününü bu kadar büyütenlerin başında para kazanma çabası içinde olanlar gelmektedir-zira bu fırsattan istifade artık aklınıza ne gelirse sevgililer günü hediyesi kıvamına getirmekte ve satışlarını da patlatmaktadırlar.

Eeee, alan memnun satan memnun olduktan sonra sanana diyebilirsiniz elbette, ama me kadar büyük hediye eşittir o kadar büyük sevgi denklemi kurulmaya başlayınca "Bana ne" deyip geçemiyorum, huyum kurusun!
Benim genç kızlığa adım attığım ilk yıllarda sevgililer günü kutlaması bilindik bir durum değildi. O yıllarda sevgililer günü kutlaması sevgilisi olmayanların hüzün ve haset dolu günüydü: kabul edelim ki bizim için pek alaşık olduğumuz bir manzara değildi, elinde tek ve kırmızı gül ile sevgilisiyle buluşmaya giden erkekler, ellerinde aynı renk gülle hoplaya zıplaya evine dönen kadınlar Kızlar, haliyle bir de onlara esefle bakan sevgilisi olmayan birtakım gözler!

Bir çeşit travma haline gelmişti nerdeyse, "şu........

© Önce Vatan