Eski bayramları düşündüğümde içimde derin bir özlem beliriyor. O zamanlar her şey sanki daha sade, daha samimi ve daha anlamlıydı. Bayram sabahları erkenden kalkıp büyüklerin ellerini öpmek, onların dualarını almak ne kadar da özel bir ritüeldi. Bayram sofralarının o eşsiz kokusu hala burnumda; baklavalar, börekler, çeşit çeşit tatlılar... Hepsi el emeğiyle hazırlanırdı. Her lokmada o emeği ve sevgiyi hissederdim.

Bayramlardan önceki hazırlıklar da ayrı bir güzellikti. Annemle birlikte ev temizliği yapar, büyük bir heyecanla bayram alışverişine çıkardık. Yeni alınan bayramlık kıyafetlerimiz, o gün giymek için sabırsızlandığımız renk renk elbiselerimiz, ayakkabılarımız... Hele ki çocukluk yıllarımda, bayram sabahı yeni kıyafetlerimi giyip sokağa çıktığım an, o tarifsiz mutluluğu hala hatırlıyorum.

Bayram ziyaretleri de unutulmazdı. Akrabalarımız, komşularımız, dostlarımız... Herkes birbirini ziyaret eder, kapılar sonuna kadar açık olurdu. Her evde farklı ikramlar, farklı tatlar... Ama en güzeli, her ziyarette o sıcak gülümsemeler, içten sohbetlerdi. Şimdilerde böyle samimi ve sıcak bayram sohbetlerini ne kadar da özlüyorum.

Çocukluğumun bayramlarında mahallemizin çocuklarıyla oynadığımız oyunlar, topladığımız şekerler, aldığımız harçlıklar... Hepsi hafızamda canlı birer anı olarak duruyor. O zamanlar teknolojinin bu kadar hayatımıza girmediği, insanların daha fazla bir arada olduğu dönemlerdi. Sokaklarda bayram havası hissedilirdi, her köşe başında çocukların kahkahaları yankılanırdı.

Ve yardımlaşma... Eski bayramlarda insanlar birbirine daha çok yardımcı olurdu. Kurban etleri ihtiyaç sahiplerine dağıtılır, kimse bayramda yalnız ve aç kalmasın diye çaba gösterilirdi. Bu dayanışma ruhu, bayramın gerçek anlamını yaşatırdı. Şimdilerde bu ruhu korumaya çalışsak da, eski bayramların o içtenliği ve samimiyeti her zaman özlediğim bir şey olarak kalacak.

Eski bayramları düşünmek, kalbimde tatlı bir sızı bırakıyor. O günlerin sıcaklığı, samimiyeti, birlik ve beraberliği her zaman özlemini çektiğim anılar olarak kalacak. Modern dünyanın hızı içinde kaybolmadan, eski bayramların ruhunu yaşatmak ve geleceğe taşımak en büyük dileğim. Belki de bu özlem, bizlere eski değerlerimizi hatırlatır ve yeniden o sıcak bayramları yaşatmamıza vesile olur.

SENİN RAHATIN Mİ YOKSA ÇOCUKLARIN SAĞLIĞI MI?
Kendi rahatımız için çocuklarımızın eline sürekli tablet vermek, kısa vadede bize kolaylık sağlıyor gibi görünse de, uzun vadede çocuklarımıza ve onların gelişimine ciddi zararlar verebiliyor. Bu durumun ne kadar olumsuz sonuçlara yol açabileceğini görmek ve bu konuda bilinçli hareket etmek hepimizin sorumluluğunda.

Tablet ve dijital cihazlar, çocuklarımızın sosyal etkileşimlerini kısıtlayarak, duygusal gelişimlerine zarar verebilir. Çocuklar, yüz yüze iletişim kurarak, empati, paylaşma ve işbirliği gibi önemli sosyal becerileri öğrenirler. Sürekli tabletle vakit geçirmek, bu tür becerilerin gelişimini engelleyebilir.
Uzun süreli tablet kullanımı, çocuklarımızın fiziksel sağlığını da olumsuz........

© Önce Vatan