Psikiyatri literatüründe yerleşik bir tanı değildir ama çağdaş siyasetin koridorlarında sıklıkla karşımıza çıkan bir hâletiruhiyedir: Gerçeği inkâr sendromu. Kimileri “dengesizlik”, kimileri “seçici algı”, kimileri de “post-truth patolojisi” der. Ancak adı ne olursa olsun, bu sendromun temel özelliği, iktidar sahiplerinin gerçeklikle sistemli bir kopuş yaşaması ve kendi kurgusal dünyalarını mutlak hakikat gibi dayatmalarıdır.

Kimi uzmanlar bu durumu özellikle Donald Trump üzerinden teşhis etmeye çalıştı. Gerçeklikten sapmanın, seçimi kaybettiği halde kazandığını iddia etmenin, iktidarı terk etmemek için devleti rehin almanın bir tür siyasi paranoyaya dönüştüğünü anlattılar. Ancak bu ruhsal çöküntü hâli Trump’a özgü değil. Aksine, o yalnızca bir vitrindir. Arkasında, benzer dil kalıplarına, tehdit reflekslerine, komplo teorilerine ve medya manipülasyonlarına yaslanan geniş bir liderlik evreni var. Kimini tanırsınız; bazıları seçimle gelir ama seçimle gitmeyi pek hatırlamak istemez. Kimileri milliyetçiliği, kimileri dini, kimileri ise “yerli ve milli değerler”i bir kalkan gibi kullanır.

Bunlar, gerçekliği kendi lehine eğip büken bir siyasal türün temsilcileridir.

Bu liderler gerçeği yadsımakla kalmaz, onu........

© Nokta Haber Yorum