-Rasûlüllah’ın vefâsı

Rasûlüllah (sav) verdiği sözde duran, yaptığı anlaşmaya bağlı kalan en büyük önder insandır. Bu hususta dostunu da düşmanını da birbirinden ayırmamıştır.

Dostuna verdiği sözde durup, onu yerine getirdiği gibi, düşmanlarıyla yaptığı anlaşmalara da sâdık kalmış, her ne pahasına olursa olsun aykırı hareket etmemiştir.

Rasûlüllah (sav) ümmetine örnek olarak hayatı boyunca zorlansa bile verdiği sözleri (vaadini) mutlak yerine getirmiştir. Hatta bi’setten önce bile. (Ebû Dâvûd, Edeb/82 n: 4996)

Nebî (sav) benim yanımdayken yaşlı bir kadın geldi. Rasûlullah ona:

“–Siz kimsiniz?” buyurdu.

“–Ben Cessâme el-Müzeniyye’yim.” dedi. Allah’ın Rasûlü:

“–Hayır, bilâkis sen Hassâne el-Müzeniyye’sin” dedi. (Yani hem onun ismini daha güzeliyle değiştirdi hem de zarif bir iltifatta bulundu) Ardından:

“–Biz görmeyeli nasılsınız, durumunuz nasıl, şimdiye kadar ne yaptınız ne ettiniz?” diye sordu. O da:

“–Anam-babam size fedâ olsun yâ Resûlâllah! İyiyiz elhamdülillâh” dedi. Kadın çıkıp gidince:

“–Yâ Resûlâllah! Bu yaşlı kadına ne kadar da iltifat ve îtibâr ediyorsunuz?” dedim. Allah Rasûlü:

“–O kadın, Hatice hayattayken bize gelip giderdi. Vefâkârlık ise îmandandır.” buyurdu. (Hâkim, Müstedrek, 1/62-40)

Ahde vefa göstermemek hadise göre münafıklık alâmetidir:

“Dört huy vardır ki bunlar kimde bulunursa o kişi tam münâfık olur. Kimde de bu huylardan biri bulunursa, onu terkedinceye kadar o kişide münâfıklıktan bir sıfat bulunmuş olur:

1.Kendisine bir şey emânet edildiği zaman ona ihânet eder.

2.Konuştuğunda yalan söyler.

3.Söz verince (vaadettiği zaman) sözünden döner.

4.Düşmanlıkta (hasımlıkta) haddi aşar (haksızlık yapar).” (Buhârî, İman/24 no: 34, Mezâlim/17 no: 2459, Cizye/17 no: 3178. Müslim, İmân/25(106) no: 210. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Sünnet/15 no: 4688. Tirmizî, Îmân/14 no: 2632 Hasen sahih kaydıyla. Nesâî, İmân/20 no: 5023)

Bir başka rivayette bu alametler üç olarak sayılıyor:

“Münâfığın alâmeti üçtür: 1.Söz söylerken yalan söyler.

2.Vaad ettiği zaman sözünde durmaz.

3.Kendisine bir şey emânet edildiği zaman hiyânet eder.” (Buhârî, İman/24 no: 33, Şehâdât/28 no: 2682, Vasâyâ/8 no: 2749, Edeb/69 no: 6095. Müslim, İman/25(106-108) no: 210-212. Tirmizî, İman/14 no: 2631 (hasen-ğarib kaydıyla). Nesâî, İman/20 no: 5024, 2026)

Rasûlüllah (sav) hile ve aldatmanın meşru olduğu savaş hâlinde bile “Yaptığınız antlaşmaları bozmayın” tavsiyesinde bulundu. (Tirmizî, Siyer/48 no: 1617)

Yine onun........

© Mir'at Haber