’Ey ölüm terzileri, ev yıkıcılar, sürgün ustaları… Ey bir halkı dizlerinin üstünde görmekten gönenen sahte eşitlik! Ey korkuyu sevgi sanan aşağılık duygusu. (…) Çokluğuna güvenen yanlışlık. Bir suçu daha büyük bir suçla hafifleten tükeniş. (…) En yüce değeri zulüm olan ahlak. Ordularıyla soluk alan haksızlık. Ey kardeşliğin süreğen kışı. Bir halkın onuruna yağan kar.’’

Şükrü ERBAŞ’ın ‘İnsanın Acısını İnsan Alır’ kitabından alıntı yaparak başladım yazıya. Buradan hareketle içimde birikenleri sizinle paylaşmak isterim. Ölüm terzileri, aylardır vahşet kumaşlarının her türlüsünü kullanarak kardeşlerimize her gün yeni ve emsali görülmemiş ölüm elbiseleri hazırlıyorlar. Bununla da iftihar ediyorlar. Ve inanan insanları yıldıracaklarını sanıyorlar. Ancak bu zalimler bilmiyorlar ki kardeşlerimizin giydiği sadece şehadet gömleğidir ve o gömlek, onları ölümsüzleştirir. Çünkü onlara, aylardır mazlum coğrafyalarda okunup duran müjdeleri, çağlar öncesinden şöyle verilmişti ‘’ Allah yolunda öldürülenler için “ölüler” demeyin. Hayır, onlar diridirler, fakat siz bilemezsiniz.’’ (Bakara 54)

Ev yıkıcılar, kardeşlerimizin şehirlerinde taş üstünde taş bırakmıyorlar. Başlarını sokacak bir çatı olmaksızın aylardır yaşıyorlar o kardeşlerimiz. Bunun için üzüldüklerine bir gün bile şahit olunmadı. Emsali görülmemiş bir teslimiyet ve vakarla mücadelelerini sürdürmektedirler. İnandıkları ve uğruna mücadele ettikleri dava, onlara böyle durumlarla karşılaşacaklarını duyurmuş, ecrini de şöyle açıklamıştır: Gerçek şu ki, Allah müminlerden canlarını ve mallarını —karşılığında onlara cenneti vermek üzere— satın almıştır. Şöyle ki; onlar, yeryüzünde zulmü, haksızlığı engellemek ve Kur’an’ın ortaya koyduğu hayat sistemini egemen kılmak için Allah yolunda kahramanca savaşırlar; er meydanlarında zalimlerin ordularını bozguna uğratır, askerlerini öldürürler ve gerekirse, bu uğurda seve seve can verirler. (Tevbe 111)

Sürgün ustaları,........

© Mir'at Haber