Her kim, Peygamber Efendimiz (s.a.v)’i Kur’an-ı Kerim’den bağımsız değerlendirirse mutlaka çıkmaza girer, sapkınlığa düşer. Bu bakımdan Peygamber Efendimiz (s.a.v) hakkında söz söylemek ve değerlendirme yapabilmek için başvuracağımız en temel referansımız Kur’an-ı Kerim olmalıdır.

Muhammed Aleyhisselam’ı anlamanın, hakkında doğru bilgilere ulaşmanın en kestirme ve en sağlam yolu Kur’an-ı Kerim’e bütüncül bakmaktır. Bu yol aslında, mükemmel yaratıcımızın insanlar arasından seçtiği o kutlu nebiye verdiği değeri görmemizi, ona göre bizim de değer kriterimizi ayarlamamıza yardımcı olacaktır.

Günümüzde, Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in Kur’an-ı Kerim’i tebliğini, tebyin yani açıklamasını ve bize hikmeti öğretmesini hazmedemeyen oryantalistler ile yerli işbirlikçileri, Kur’an-ı Kerim’den bağımsız, kendi şaz görüşleriyle peygamber portresi çizmektedir. Onlara göre, Peygamber, sadece tebliğle görevlidir. Tebyin yani açıklama görevi yoktur. Hikmetli sözleri ve hükmünün hiçbir önemi yoktur. Bu yüzden, Kur’an-ı Kerim’i tebliğ etmiş ve görevini tamamlamış bir portreyi empoze etmeye çalışmaktadırlar.

Oysa, tebliğ ettiği Kur’an-ı Kerim’e baktığımız zaman, bizi Peygamber’e itaat etmeye yönlendirmektedir. Tebyin görevi olduğu, bize hikmeti öğrettiği, hükmünün bizim için bağlayıcı olduğunu hatırlatmaktadır.

Kur’an-ı Kerim’e bütüncül bakan herkes görür ki, Kur’an-ı Kerim’de anlatılan Peygamber üstün ahlak sahibidir (Kalem, 4), örnektir (Ahzab, 21), âlemlere rahmettir (Enbiya, 107), fedakârdır, müminlere düşkündür, kâfirlere karşı şiddetli, müminlere karşı merhametlidir. Merhameti, adaleti, cesareti, takvası, stratejik hamleleri, dehası, liderliği, kararlılığı, güvenilirliğiyle O’nda almamız gereken güzel örnekler ve........

© Milli Gazete