13 Nisan 1975 sabahı bir süredir gerginliğin sürdüğü Lübnan'ın başkenti Beyrut'ta kimliği belirsiz silahlı kişiler, bir aracın içinden Doğu Beyrut'un Ain el-Rummaneh banliyösündeki bir kiliseyi tarayarak aralarında iki Maruni Falanjist'in de bulunduğu dört kişiyi öldürdü.

Bu duruma hiddetlenen Falanjistler, geniş bir değerlendirme olmaksızın faturayı İsrail zulmünden kaçan Filistinlilere kesti. Kilise saldırısından saatler sonra Lübnanlı Hıristiyanların askeri oluşumu Falanjistler, Ayn el-Rummaneh'te seyahat eden 30 sivil Filistinliyi katletti.

Bu "Otobüs Katliamına" tepki olarak şehir çapında çatışmalar patlak verdi ve 1991 yılına kadar devam eden, 150 bin insanın ölümüne yol açan “Lübnan İç Savaşı” başladı.

Savaşın başlamasının ardından Lübnan'da ekonomik hayat çöktü, turizm merkezi olan sahiller boşaldı. Yabancı iş adamları Beyrut'u terk etti.

Ekonomik sistemin büyük yara almasının ardından Lübnan'ın zengin kesimleri de ülkeden ayrılmaya başladı. 1982 yılında İsrail'in Beyrut'u işgal etmesiyle bu göç daha da hızlandı.

Lübnan'ın zenginlerinin büyük bölümünü oluşturan Hristiyan nüfusun bir kısmı Fransa başta olmak üzere Avrupa'ya dağılırken, büyük bölümü ise Güney Kıbrıs'a gitti.

Hem coğrafi, hem kültürel yakınlık Lübnanlıları Ada’ya, buraya itmişti. Net rakamlar elimizde olmasa da 10 binlerce Lübnanlının iç savaş yıllarında Kıbrıs'a göç ettiğine dair kanaatler ortaya konuldu, değerlendirmeler yapıldı.........

© Milli Gazete