Evyeye kapanmış işini görürken,

Dudaklarından dökülen cümlenin duyulmasını hiç istememekteydi.

Ev halkının duymasından korkmaktaydı.

Kalbi yerinden çıkacak gibiydi.

Haykırmak istiyordu,

“Bugün Pazar”.

Günlerdir bugünün hayalini kurmuştu,

Şu ilerlemiş yaşında bir çocuk gibi sevinmişti.

Şafak sayar gibi bir ayın devrilişini beklemişti.

Fakat bu sefer ne kadar zor geçmişti.

Her ay farklı çocuğunda kalmakta idi yaşlı kadın.

Fakat her seferinde konuk olduğu evlatlarının evinde,

İlk birkaç gün etraf süt limandır,

Lakin bir hafta sonra seremoni başlar,

Laf çarpmalar, suçlamalar sökün eder,

Bari bu ay o konular açılmasa diye çok dua etmiştir.

Fakat ağzını her açtığında,

En masum cümlesi bile hakkında delil olarak kullanılıp,

Suçlama konularına maşa yapılmaktadır.

“Sen zaten beni hiç........

© Milli Gazete