Kadim kültürümüzün, halk ozanları geleneğinin ulu çınarlarından, duayen Âşık Mustafa Ruhani, 07 Ocak 2024 Pazar günü Hakk’a yürüdü. Son yüzyılın sayılı büyük hiciv üstatlarından olan Âşık Mustafa Ruhani, 1931 yılında Erzurum ilinin Tortum ilçesi Çamlıca Mahallesi’nde doğdu. 9 yaşındayken bulduğu bir dinamit kapsülü bilmeden elinde patlatmış; gözünün birini ve sağ elinin parmak uçlarını kaybetmişti. 19-20 yaşlarına gelince diğer gözünü de kaybederken şöyle anlatırdı:

“Bir sinek uçuştu gözümün önünde
Ne kadar gözümü sildimse gitmedi
Pencereye baktım durdum yine aynı
Anladım ki kader benim gözlerimi bağlıyor.”

İşte o zaman o duygularla şu mısralar dökülmüş dilinden:

“Tül perde zannettim ilk bakışımda
Bir örümcek penceremi ağlarken
Nurlu güneş sen kararma karşımda
Kader benim gözlerimi bağlarken

Bir ağır yaraya düştüm elaman
Yerinden üzemez hiçbir pehlivan
Kurtlar kuşlar bile kurdular şivan
Felek beni sitem ile dağlarken

Ben derdimi döksem dayanmaz yürek
Ne yaprak yeşerir ne açar çiçek
Ne kuşlar ötüşür ne uçar sinek
Ben çekilip bir köşede ağlarken

Seyhan Ceyhan akmaz Fırat mı yürür
Tuna geri teper Nil Nehri durur
Missisippi coşmaz Amazon kurur
Ruhani'nin gözyaşları çağlarken.”

Böylece görme engelliler camiasının örnek alacağı rehber bir kişi olmuştu artık. Yazmış olduğu eserleri Atatürk Üniversitesi kitap haline getirdi ve edebiyat dünyasına sundu. Bazı eserlerini de Erzurum Kazım Karabekir Belediyesi derledi ve kitaplaştırdı. Eserlerinde divan, hiciv,........

© Milli Gazete