Filistin topraklarında altı buçuk milyon kadar Yahudi bulunur. Bu sayı bir buçuk asır evvel 1500 kişiyi bulmazken, 2 Kasım 1917 Balfour Deklarasyonu ve ardından 11 Aralık 1917 İngiliz işgali ile birlikte Filistin toprakları Yahudi göçlerine resmen açılmış olur. Yahudilere bir devlet oluşturma sözü veren deklarasyondan evvel, Siyonizm’in kuruluş tarihlerinde, yani Abdulhamid-i Sani’nin Teodor Herzl’i başından savıp kendisinin toprak satın almaya uğraştığı zamanlarda (1896), gayriresmi olarak Yahudi göçleri devam eder. Yasaklansa da denetim ve kontrol eksiğinden, sırasında bizzat merkezin gönderdiği mutasarrıflar aracılığıyla bu ilk gelen Yahudilere toprak satılır. 1948’de İsrail kurulduğunda Yahudilerin edindiği toprak oranı 2 milyon dönümü bulmaz. Bunun 650 bin dönümü, Filistin toprakları Osmanlı egemenliği altındayken satılır.

16 Haziran 1869’da Ecanibe Toprak Satışı isimli kanun yürürlüğe girer. Söz konusu kanuna göre ecnebilerin, Hicaz bölgesi dışında kalan topraklarda mülk edinebilmesine izin çıkar. (Nedjib H. Chiha, Osmanlı Devleti'nde Gayr-i Menkul Mülkiyeti Bakımından Yabancıların Hukuki Durumu, Çev. Halil Cin, AÜHF Dergisi 1967, Cilt 24, S.246-274) Kanun, dünyaya yayılmış Yahudilerin ebedi hamisi Rothschild Ailesi’nin ekmeğine yağ sürmekle kalmaz, yeryüzünün tüm ekmeklerine kan doğramasını sağlar. Rothschildler, Filistin topraklarından ilk araziyi 1882’de satın alır. (Doç. Dr. Sezai Balcı, Prof. Dr. Mustafa Balcıoğlu, Rothschildler ve Osmanlı İmparatorluğu, S. 210, Erguvani Y. 2017 Ankara) Bu esnada Filistin, Osmanlı toprakları dahlindedir ve Osmanlı’nın başında 1876-1909 yılları arasında Abdulhamid-i Sani vardır. 5 Mart 1883’te çıkarılan yeni kanun Siyonistlerin........

© Milli Gazete