Dünyanın bir tarafında insanlar hunharca katledilirken, canilere menfaat karşılığı lojistik sağlayan pragmatistler elbette iflah olmaz. Bundan böyle bu topraklardaki hayat döngüsü, gittikçe şiddetlenen kriz ortamından, içinde dönenip durulan yokluktan, kişilere ve de kurumlara bağlı yoksunluktan öteye gitmez. Aksini beklemek, ilahi adalete mugayir bir talep olur!

Çil yavrusu gibi değil de gönüllüce ve itina ile ulus devletlere dağıtılmış Müslümanlar olabildiğince demokrat takılmaya alışır. Çoğulcu ve seküler (üstü örtük şekilde faşist, altı boş şekilde emperyalist, her yanı açık şekilde kapitalist ve anlamsızca pragmatist) devlet düzeninde mutlu mesut yaşarken, ansızın ortaya Allah’ın hükümlerine göre hareket etmeye çalışan, emri tanıdığı ve nimet bildiği için zulme uğrayan, zalime karşı mazeret üretmeksizin cihat eden bir topluluk çıkar. Yeterince muhlis, inancından ödün vermediğini zanneden ama keyfinin istediğinden de geri durmayan Müslüman, böyle bir gerçeklik karşısında alabildiğine dumura uğrar. Şimdiye değin nasıl inançsal konforunu korumuş, lüzum ettiği durumda tevillerinin gereğini yerine getirmişse yine aynı yolu izlemek suretiyle karşılaştığı sorunu geçiştirebileceğine inanır. Nitekim geçiştirir de. Lakin bu müşkül durum, bu çaresizlik iklimi, inandığı değerler adına hiçbir şeye yaramayan yaşantı hissi, bu besbeter vaziyet geçmez. Bir yandan gözünün önünde haksızlık, adaletsizlik, insanlıktan uzaklaşma ve insanlıktan uzaklaşırken herhangi bir mahlûkata yakınlaşamama hali artarak devam eder. O halde kendisini........

© Milli Gazete