Yunus Aleyhisselam’ın kıssasından alacağımız çok dersler var. Kur’an’ımız bu şanı yüce Peygamberin kıssasını tafsilatıyla haber vermektedir. Enbiya Sûresi 87, 88; Saffat Sûresi 139-147 ve diğer sûrelerdeki ayet-i kerimelere ve tefsirlere baktığımızda hülasa olarak şu mühim hâdiseler yaşanmıştır: Hz. Yunus (as) Rabbimizin kendisine peygamberlik vermesinden sonra tebliğe başlamıştır. Tarih yaklaşık olarak Milattan Önce 8. asırdır. Yer, Asur Devleti’nin başşehri olan Ninova şehridir. Bu şehir halkı puta tapmaktadır. Hz. Yunus, yaklaşık 33 yıl tebliğde bulunur ve halkı Tevhid inancına davet eder. Ancak halk küfr-i inadi içindedir. Sayısız Tevhid deliline rağmen putlara tapmaya devam ederler. Rabbimizin azab edeceğini bildirmesi üzerine, Hz. Yunus bunu halka bildirir. İlk önce benizleri sararacak, sonra gazab-ı İlâhî gelecektir. Gazap alametlerinin belirmesi üzerine Hz. Yunus, o bölgeden ayrılır. Rabbimizin “Ayrıl!” emrini beklemeden yola çıkmıştır. Bir gemiye binmiş, yolda şiddetli bir fırtına çıkmış, o bölge halkının inancına göre; “Gemide efendisinden kaçan bir köle var” denilmiş, çekilen kura Hz. Yunus’a isabet etmiş, denize atılmış, büyük bir balık tarafından yutulmuştur. 1) Gece vakti 2) denizin şiddetli dalgaları 3) Balığın karnı. Bu üç karanlıktan kurtuluşun yolu nedir? Hz. Yunus Aleyhisselam bu durumdan yalnızca Rabbine teveccüh etmekle kurtulacağını görmüş ve dua etmiştir. “Lâ ilâhe illa ente sübhaneke innî küntü minezzâlimîn” [Senden başka ilah yoktur. Seni her türlü noksandan tenzih ederim. Gerçekten ben kendine zulmedenlerden oldum.] (Enbiya Sûresi / 87) Bu dua üzerine........

© Milli Gazete