Biz şimdi bu dünyada yaşıyoruz. Bir müddet sonra, daha öncekilerki gibi bizler de öleceğiz. Sonrasında kabir hayatı, daha sonra diriliş, haşir meydanında toplanma, hesap görülmesi, daha sonra ya cennet ya da cehennem… İşte asıl hayat, o âhiret hayatıdır.

Günümüz insanları maalesef bu kesin “gerçeği” unutur olmuş. Oysa sahabe-i kiram ve diğer takva sahibi insanlar, devamlı bu konuyu düşünür ve “Âhirette halim nice olacak?” diye endişe eder ve ağlarlarmış. Şah-ı Geylânî Hazretleri’nin vaazlarında bazen Allahu Teâlâ’ya nasıl hesap vereceğini düşünüp kalbi dayanamayıp vefat edenler olurmuş. Günümüz insanları ne kadar rahat… Oysa her bin kişiden 999’u cehenneme gidecek. İnsan bu gerçeği bilince nasıl rahat uyuyabilir? Nasıl günahlara dalabilir?

Hac Sûresi’nin 1. ve 2. âyet-i kerimelerine meâlen bakalım:

“Ey insanlar! Rabbinizden korkun! Çünkü kıyamet vaktinin depremi müthiş bir şeydir!

“Onu gördüğünüz gün, her emzikli kadın emzirdiğinden vazgeçer. Her gebe kadın çocuğunu düşürür. İnsanları da sarhoş bir halde görürsün. Oysa onlar sarhoş değillerdir; fakat Allah’ın azabı çok dehşetlidir!”

Bir sefer esnasında, sahabilerden bazıları yol yorgunluğundan güçlükle yürüdükleri bir sırada Peygamber Efendimiz (asm) Hac Sûresi’nin bu ilk iki âyetini yüksek sesle okumaya başlayınca sahabeler, bunun........

© Milli Gazete