Mustafa Kemâl’e göre, Wilson’ın iyi niyetle ortaya attığı “Umdeler”i gâlib Devletler hedefinden saptırmış

“ Zaten Profesör Vilsonun hukuk nazariyatına uygun umdeleri, İngiliz ve Fransız politikacılarının elinde pek çabuk galip devletlerin siyasî menfaatlerine uyacak bir şekle dökülmüştü. Milliyet prensipi yalnız mağlûp devletlerin kuvvetten düşmesi için tatbik edilerek, İngiltere, Fransa gibi müteaddit milletlere hâkim olan galip imparatorluklara asla teşmil edilmemiştir. Bundan başka mağlûp devletlere tatbikında dahi esasa sadık kalınmıyarak büyük devletlerin o andaki menfaatleri gözetilmişti. […]

“Hasılı XIX. asrın ortalarındanberi milliyet nazariyatçılarının tahakkuk ettirmek istedikleri millî devletler ve Avrupada millî devletler birliği gayesine müteveccih Vilson umdeleri, büyük devletlerin menfaatlerine göre bozulmak istenilince, Amerika Müttehit Devletleri Hükûmeti, Avrupa işlerinden tekrar elini çekti; ‘Milletler Cemiyeti Misakını’ ve bu harbe hitam veren muahedeleri tasdik etmedi; bu suretle Milletler Cemiyetine girmemiş oldu. İlh…” (Tarih IV: Türkiye Cümhuriyeti, İstanbul: Devlet Matbaası, 1934, ss. 2, 4-5, “Maarif Vekâleti Millî Talim ve Terbiye Dairesinin 25.1.1934 tarih ve 458 numaralı emrile II. nci defa olarak 32.000 nüsha tab’edilmiştir”)

“Carte du découpage de l'Empire ottoman suivant les accords Sykes-Picot. (Osmanlı İmparatorluğu’nun Sykes-Picot Mutâbakâtı’na nazaran parçalanma haritası.)”

(https://fr.wikipedia.org/wiki/Accords_Sykes-Picot; 15.8.2024)

Grey – Cambon Mutâbakatına nazaran, Osmanlı İmparatorluğu, Mutâbakat’ın zeyli olan bu haritada gösterildiği şekilde taksîm edilmişti: A mıntıkası, Fransa’nın manda sâhasını işâret ediyor. (İlkin, Musul da bu mıntıkaya dâhildi; bilâhare İngiltere’ye terk edildi.) A mıntıkasının garbindeki koyu mâvi renkli sâhil şeridi, Anadolu içlerine (Antakya, Adana, Mersin, Gâzianteb dâhil, Sivas ve Diyârbekir’e) kadar olan mıntıka, Fransa’nın doğrudan idâre edeceği sâha olarak tâyîn edilmiştir. B mıntıkası, İngiliz manda idâresinin sâhasını gösteriyor. Onun sağındaki ve Basra Körfezi’ne kadar uzanan koyu (kırmızı) renkli mıntıka, İngiltere’nin doğrudan idâre edeceği sâhadır. Filistin, başlangıcda, beynelmilel (İngiltere, Fransa ve Rusya’nın) murâkabe sâhası iken, bilâhare, Siyonist stratejisine muvâfık olarak, münhasıran İngiltere’nin himâyesine (manda idâresine) bırakıldı. Şarkî Anadolu’da ise, Rusya’nın nüfûzu altında bir Ermenistan Devleti’nin têsîsi derpîş edilmiştir. (Bu taksîmde, Sivas ve Diyârbekir, “Ermeni Vilâyât-ı Sittesi”nden çıkarılmış, Fransa’ya verilmiştir.) Akdeniz ve Adalar Bölgeleri ile 12 Ada ise, İtalya’ya ayrılmıştır. Boğazlar, ilkin, Rusya’nın nüfûz mıntıkası olarak tanınmışken, bilâhare, beynelmilel murâkabe altında, bütün Devletlerin gemilerine her zamân açık olması esâsı kabûl edilmiştir. Türkiye, Dâhilî Anadolu, Karadeniz ve Marmara Bölgelerine inhisâr ettirilmiştir. Yalnız, müstakil bir Devlet olması şu şarta tâbidir: “Medenîleşecek”, yânî Avrupa Medeniyetine temessül edecekdir. Lozan’da Türkiye’yi temsîl eden Sabataî-Mason Zümresi, zâten kendileri de yarım asırdır aynı gâyeyi güttüklerinden, bu şartı cân-u-gönülden benimsemiş ve derhâl tatbîkâta koymuştur… Yeni Türkiye’nin hudûdlarına gelince, hudûdlar, Dîn gayretiyle Müslümanların başlattığı ve sonuna kadar bütün can ve mal bedelini yine Müslümanların ödediği, lâkin kısa zamânda kendilerine karşı –Org. Ali Fuad Erden’in tesbîtiyle- bir “İhtilâl Harbi”ne çevrilen “İstiklâl Harbi”yle tâyîn edilecek, Lozan Muâhedesiyle tasdîk edilecekdir… Artık bahis mevzûu olan, “Kemalist Türkiye / La Turquie kémaliste”tir…

***

Kemalist Târih kitablarının Başmüellifi

Biraz yukarıda, 1930’lu senelerde liselerde -târih sâhasında- tek ders kitabı olarak okutulan Tarih I, II, III ve IV dizisinin Mustafa Kemâl’in têlîfi olduğunu kaydettik; -ki bunlar, sonraki Kemalist târih kitabları için de model vazîfesi görmüştür; husûsen “İnkılâb Târihi” kitabları-… Bu kitabların Başmüellifinin –kendi tâbirleriyle- “Türk tarih yazma sanatında cihanşümul bir inkılâp yapan”, “Türk Milletinin Büyük........

© Milat