Artık çevremizdeki insanlar arasında önemsiz birisi kalmadı. Çevredeki insanlara bakıldığında farklı çevrelerden moda telkinlerle “ben çok önemliyim” cümlesini tekrar ediyorlar. Elbette böyle bir telkinin kişiyi değersiz hissetmesi karşısında yapılan bir öneri olduğunu anlamak zor değil.

Fakat cevaplandırılması gereken birkaç soru ortada durmaktadır. Birincisi, burada “önemli” kaydı düşülen insan sübjektivitesidir. Peki bu sübjektivite niçin önemlidir? İkincisi, ortada bu kadar önemli insanların olduğu yerde “enaniyet” nasıl tavan yapmaktadır? Üçüncüsü, kendilerine “önemli” kaydı düşülen bu insanlar topluluğu, kendilerinin ne açıdan önemli olduğunu düşünmektedirler? Dördüncüsü, buradaki “önemli” kaydı hangi gerçekliğe tekabül etmektedir? Beşincisi, “önemli” kaydı telkini yapanın referansı ile mi anlam kazanmakta yoksa kişinin performansından mı beslenmektedir?

Bir insan olarak önemli olduğumu düşünmekteyim; ancak bu önemimi hiçbir zaman başka insanların telkin ya da sözlerine referansla söylemiş değilim. Bunun felsefesinin en temelde Tanrı tarafından kurulduğunu söylemek gerek. İnsan Tanrı’nın ilahi nefhasından yaratılmış bir varlıktır. Bu varlık yine Kur’an’ın tanımlaması ile ”eşref-i mahlukat” yani yaratılmışlar içinde en mükerrem........

© Milat