Ey ramazan;

Geldin baharla hanelerimize, çiçeklerle. Değdin gönlümüze. Her günün bize başka başka çiçekler açtırdı. Yavaş yavaş gidiyorsun.

Seninle bambaşkaydı ruhlarımız, başka aydınlık. Gönüllerimizde huzur. Kendimizi temizle çektiğimiz şu günlerde’’ iyi ki kavuştuk sana’’ diyoruz.

Çocuklar da seni bir başka hissetti. Bu yıl gördüğüm çoğu evde Ramazan köşesi hazırlamış anneler babalar. Yıldız yıldız fenerlerle aydınlık evler. ‘’Hoş geldin ya şehri Ramazan’’ yazılarıyla baş köşelerimize hoş geldin.

Çocuklara seni kalben hissettirmek, merhametle sevgiyle Ramazan’ı sevdirmek şiardır bizim için. Çokça güzellik katmalıyız çocukça, gönülce…

Tekne orucu tutan yavrularımıza hazırladığımız iftariyelikler, teravihe gelen çocukların ayakkabıların içine konan minik hediyeler. İlk orucunu tutan çocuklarımızı sırtımızda gezdirmek gibi…

Büyüklerin elinden tutup, camiye gelen çocuklarımıza gösterdiğimiz takdir, onların kalbini ısıtacak, dinimizin güzelliklerini öğrenme çabasına vesile olacaktır.

Ben de bu Ramazan çokça masal anlattım sevgili çocuklara, kitaplar hediye ettim.

Çocukların yüzlerine kondurduğumuz tebessüm izi, kalplerine vuracağımız mühürdü aslında…

Okulun bahçesinde bekleyen onlarca yavrucakla masallar için buluştuk. Gözlerindeki ışıltı, merak, sevgi, saygı, samimiyetle bekleyiş…

........

© Milat