Dert dinlenir…
Uzun yıllar önce bilinmez bir yerde, bilinmez bir sokakta, ‘Dertsiz Apartmanı’nın tam girişinde küçücük bir levhada “Dert Dinlenir” olarak karşıma çıkmıştı. “Kat:3, No:10” diye adres de belirtiliyordu. Bunun dışında her şey muammaydı.
Belki de işin bütün ilgi çekici yönü de orasıydı.
Gizemli birisi dert dinliyordu.
Öyle değilmiş.
İroni olan, apartmanın adıydı ve o apartmanda dinlenen dertlerdi…
Bir akrabam o apartmana yeni taşınmış, eşimle birlikte ziyaretine gitmiştik. Verilen adres bizi Dertsiz Apartmanının tam önünde durdurdu. Aracımı park ettim, akrabamın oturduğu 15 numaralı dairenin zilini ararken denk gelmiştim, “Dert Dinlenir” levhasıyla…
Dertsiz Apartmanının derdi çok olmalıydı. Zil butonlarının hemen yanında avukat, doktor, diş hekimi ve bir de mali müşavir tabelası da vardı. Demek ki apartman sadece ikametgâh için değil, ofis için de kiralanıyordu.
Zilini çaldığımız 15 numaradan cevap gelince apartmana dair bütün varsayımlarım da orada son buldu.
Akrabamız olan Sami Beyler, apartmanın ismine uygun ‘Dertsiz’ insan tipine uyuyordu. Mutlaka ‘herkesin bir veya birden çok derdi vardır, dertsiz insan mı olur” diyeceksiniz. Aynen ben de öyle dedim ama Sami bey ve eşinin yüzünden hiç eksik olmayan tebessüm, onların en azından mutlu, en azından kendileriyle barışık olduğunu gösteriyordu. Eh bu da bir şeydi…
Hoşbeş faslı bittikten sonra Sami beye “Dert Dinlenir” tabelasını sordum, iyice merak etmişim demek ki…
“Aaa, sen duymadın mı?” diye hayretini gizleyemedi. Meğer dert dinleyen çok meşhurmuş. O kadar meşhurmuş ki, adını tabelaya yazmaya gerek bile yokmuş. Benim de dünyadan haberim yokmuş, mağarada mı yaşıyormuşum, hiç haber izlemiyormuşum, magazini takip ettiğim de mi yokmuş. Yahu iki gazete alıp, bir haber, bir yorum da mı okumuyormuşum…
Sorduğuma soracağıma pişman oldum.
Meğer Dert dinleyen, bütün ülkenin derdini dinlemiş, bir ben kalmışım…
Aklıma II. Abdülhamid dönemindeki Marko Paşa geldi…
Acaba Marko Paşa, mezarından kalkıp, bütün bir ülkenin derdini dinlemeye mi başladı?
Sami Beyin........
© Maraş Gündem
visit website