Babaannemm
Sardunyalar
Tekir kedi ,
Makbule

Babaannem adımı aldığım kadın atam, köklerim,

Koca Esme derlerdi babaanneme ” Koca ” denmesi hem mahallenin yaşlısı olması hem de bir kadına göre iri yarı bir yapısı olmasindandi. Babaannemin iri yapılı olmasına karşın dedem ufak tefek bir adamdı Öyle ki gencliginde akranlari bu durumla alay edercesine ” -Biz kocalarımizin ardına düştük mu yakışıriz, sen kimin arkasında yürüyorsun bi bak” derler .. Babannecigim de “-Kavak uzun boyuna bak gül kısa kokusuna bak ” dermis bize anlatırdı. Böyle deyip eşini evliliğini savunduğuna bakmayın.Her daim kavgaliydi dedemle..sadece dedemle değil kendisiyle hayatla da anlasamazdi . sanki hep onlardan alacakliydi. “Ah derdi gülmedi kaderden yana bahtım. ” Ve başlardı anlatmaya…
Babaannem dedemin ikinci esiydi, ilki genc yasta vefat etmiş, dedem babaanemi kacirdiginda henuz 15 inde imis …o zamanlar usul böyleydi derdi babaannem ailelerin evlendirmeye imkanı olmayınca gençler anlaşır yuvalarını kurarlarmis .herkes bilirmiş kimin kiminle ne zaman kaciverecegini ve seferinde en ince ayrıntısına kadar anlatırdi .” Nasıl kaçırdı beni dedeniz” diye keyifle anlatırdı

Dedim ya babaannem hep alacaklı hayattan diye faturayı hep en yakınlarına çıkarırdı. Komşuları kardesleri kocası gelinleri herkesle kavgalı, serzenisleri hüzünleri tatlı sert üslubu ile canım babaannem Ata kadınım.

Güçlü kuvvetli hükumet gibi kadın ,mahallenin büyüğü yol üzerinden hatırı sorulmadan geçilmez. Selam vermek selam göndermek adaptandir .

Oglanlarinin okumusluguyla şehirde ev bark edinmeleriyle övünür onlarla gurur duyardı. Biz gelince sarılır sevinci yüzüne vururdu . Çocuklarım gelmiş diye ellerimize kinalar yakılir, yer sofrasında yemekler yenirdi. O uzun gecelerde........

© Maarifin Sesi