Siz de benim gibi “Belki bir gün lazım olur” diye her şeyi saklamaya çalışanlardan mısınız? Tecrübelerime dayanarak söyleyebilirim ki bunlar hiçbir zaman tekrar lazım olmuyor. Zaten lazım olsa da ben sakladığımı unutup yenisini alıyorum.

İstifçilik, pek çoğumuzun “Belki bir gün lazım olur” diyerek kendini kaptırdığı, fakat farkında olmadan hayatını zorlaştıran bir alışkanlık.

Eski kitaplar, dergiler, giyilmeyen kıyafetler, kullanılmayan eşyalar, bozuk elektronik aletler... İleride bir gün işimize yarayacağı umuduyla bir kenarda biriktirdiğimiz onca eşya... Ancak, bunun zamanla ruhumuzu yorduğunu, yaşam alanlarımızı daralttığını fark etmiyoruz.

Eşya biriktirmenin psikolojik arka planında çoğunlukla kaybetme korkusu yatıyor. Kişiler biriktirdikleri eşyalarla içsel bir bağ kurarak kendilerini güvende hissediyor. Ama ipin ucu bir kaçarsa sonu çöp eve kadar gidiyor ve işte o zaman profesyonel bir yardım almaktan başka çare kalmıyor.

Bu yüzden gereksiz eşyalardan kurtulmak lazım. Yani size yük olan ne varsa atın kurtulun. Kullanmadığınız eşyalar, giymediğiniz ayakkabı ve kıyafetler… Ne kadar az eşya o kadar huzur, inanın bana!

Ayrıca hayatınızda da temizlik yapın. Size faydası olmayan; bırakın faydayı, yük olan insanlardan kurtulun. Arkanızdan konuşup dedikodunuzu yapan, enerjinizi emen, sizi devamlı yargılayan insanlardan hemen uzaklaşın. Çevrenizde sizi destekleyen, pozitif enerji veren, neşe veren insanlar bulundurun. Hayat o kadar kısa ki… Yeterince........

© Korkusuz