Genelde köşemde memleket sorunlarından bahsediyorum, beni okuyanlar fazlası ile kötümser olduğumu düşünebilir. O yüzden bugün biraz da olumlu şeylerden bahsedeyim dedim. Hayat çoğu kez aşırı ciddiye alınamayacak kadar kısa çünkü!

Geçenlerde memleketten baba dostu Ali abimiz geldi. Sağ olsun buralara kadar gelmişken “Size de bir uğrayayım” demiş. Bizi düşünmesi hepimizi bahtiyar etmedi desek yalan olur.

Ali abinin şerefine yedik içtik, elimizden geldiği kadar da gezdirdik dolaştık bir hafta. Ali abi, yenge ve son beşik güzel kızımızı da sanırım mutlu bir şekilde yolcu ettik.

Ali abiyle gezerken memleketin ne kadar değiştiğini, geliştiğini de gözlerimizle gördük. Ali abi fazlası ile mutlu idi biz de onun adına fazlası ile mutlu ve mesut olduk.

Ali abinin varı yoğu ailesi. Geriye bekâr bir oğlu ve bir kızı kaldı onlara da hayırlısı ile bir kısmet bulup baş göz ederse ne mutlu ona! O anlattıkça biz de mutlu olduk.

Büyük oğlan ile ortanca oğlana dayalı döşeli 3 1 daire almışlar 3 yıl kadar önce. Küçük oğlanın evini de bu yaz alıvermişler, son beşiğe de bu ara denk getirirse almayı düşünüyormuş. Gözüne kestirdiği bir iki yer de varmış. Evlenip giden kızlara da dünürleri ile beraber ev almışlar zaten. Hepsinin kapısına da araba çekmiş. Çok keyifliydi vesselam, memlekete gidince açık bir kaç kapısı var diye baya mutluydu. Yengem de en az onun kadar keyifliydi ama hazır elimiz değmişken şöyle Antalya........

© Karar