Farklı zeka, bilgi ve beceri seviyelerinde çok sayıda öğrenciyi sınıflara doldurup hepsine standart bir müfredatı, standart süreler içinde “dayatmak” mevcut eğitim sistemimizin en büyük problemlerinden biri.

Ortalamaya göre hızlı olan öğrenciye de, yavaş kalan öğrenciye de zulmetmiş oluyoruz.

Daha ortaokul sıralarında türev, integral problemlerini çözme kapasitesine erişen parlak çocuklarımız, kendileri için kaplumbağa hızıyla ilerleyen sonu gelmek bilmez derslerde sıkıla bunala lise sona kadar beklemek zorunda kalıyorlar.

Daha dört işlemi yapmakta zorlanan, çarpım tablosunu bile öğrenememiş çocuklarımız hasbelkader oturdukları lise sıralarında, logaritma ya da trigonometri konuları anlatıldığında bomboş gözlerle etraflarına bakıyorlar.

Ülkemize yarının olimpiyatlarında altın madalya kazandıracak güreşçi gençlerimize zorla mide salgılarının isimlerini yahut cümlenin ögelerini öğretmeye çabalıyoruz.

Yarının bestekârları, ressamları olacak çocuklarımıza organik kimya dersinde karbon atomlarının dizilimlerini, bağlanma şekillerini belletmeye çalışıyoruz.

Bütün bunları yapmamızın sebebi, elimizdeki imkanların kısıtlılığı.

Bu çeşitlilikte öğrencilerin her birine uygun müfredat geliştirmek, her şehre nitelikli sanat, spor okulları açmak, her öğrenciyle ayrı ayrı ilgilenecek öğretmenler yetiştirmek hem çok zor hem de çok pahalı.

İşte........

© Karar