Sir Josef Noel Paton'un “ The reconciliation of Oberon and Titania ” isimli tablosuna ilk defa bakanlar pek bir şey anlamazlar.

Karmakarışık bir tablodur... Bir tarafta bir kadın, bir tarafta bir erkek... Ortada ayakta duran yarı çıplak başka bir çift... Ağaçlar, dereler, cinler, periler...

Bu tabloyu, normal zekâ seviyesine sahip ama sanat ve sanat tarihi konusunda bilgisiz bir insana gösterseniz, karanlık bir gücün etkisinde çizilmiş şeytani semboller görebilir!

Fakat konuyu bilen bir sanat tarihçisine sorarsanız, size ressamın bu tabloyu 1847 yılında İngiltere'nin yeni meclis binasını süslemek için açılan bir yarışmaya katılmak üzere, Shakespeare'in "Bir Yaz Gecesi Rüyası" adlı eserinden esinlenerek yaptığını söyleyecektir.

Shakespeare'in ünlü oyununda, peri dünyasının kralı ve kraliçesi olan Oberon ve Titania, tabloda ayrı ayrı uyurken gösterilen iki insan aşık arasında büyüyle yaratılan karışıklığı çözmektedirler. Tablo, uyumlu, küsleri barıştıran bir hükümetin alegorisidir.

İnsanlar aynı şeye, aynı mesafeden bakıp bambaşka şeyler görürler.

Baktığımız şeyden hiçbir şey anlamasak da anladığımızı düşünmek isteriz.

Gözlerimizin önüne koyulan bir şeyi doğru düzgün anlayabilmemiz, onu hakkıyla yorumlayabilmemiz için üç temel kabiliyete birden sahip olmamız gerekir: Zekâ, Bilgi ve Akıl

Yüksek zekâ önemli ölçüde tanrı vergisidir. Bazı şanslı insanlar yüksek zekâ kapasitesiyle........

© Karar