Ramazanda cami ve din hizmetlerinin yoğun olduğu malumdur. Başta imamet olmak üzere genel olarak din hizmetlerinin hem sivil hem kamusal yönleri var. İmamet hizmetinin öncüleri Hz. Peygamber ve Dört Halife’dir. Zaman ilerledikçe bu görev, diğer devlet başkanları ile valiler, sair devlet yetkilileri ve onların görevlendirdiği kişiler tarafından yürütülmüştür.

Ülkemizde Diyanet İşleri Başkanlığı’nın kuruluş amacı 633 sayılı Kanun’un 1. maddesinde “İslam Dininin inançları, ibadet ve ahlak esasları ile ilgili işleri yürütmek, din konusunda toplumu aydınlatmak ve ibadet yerlerini yönetmek” şeklinde özetlenmiştir. Cami hizmetlerini de kapsayan bu üç görevin geçmiş zamanlarda da geçerli olduğunu söyleyebiliriz.

İslam tarihi boyunca hemen bütün fiilî din hizmeti verenler, yukarıdaki rutin görevleriyle birlikte toplumda ahlaklı dindarlığın, barış ve kardeşlik atmosferinin hâkim olması konusunda da öncü rol oynamışlardır. Çünkü ‘sulh ve selamet’ (barış ve esenlik) hem İslamiyet’in hem insaniyetin gereğidir.

Bu yapıcı gayretlerin en verimli olduğu veya olması gerektiği dönemler oruç/Ramazan aylarıdır. Fakat gördüklerimiz, duyduklarımız ve okuduklarımızdan bizde oluşan kanaate göre bilhassa son yıllarda din hizmeti verenlerin gayretleri yeteri kadar olumlu sonuçlar vermemektedir. Kanaatimce bizim ulemanın, din hizmeti veren kişilerin ve kurumların tarihî bir kusurları var. Onlar, verdikleri hizmetlerin dönüşünü,........

© Karar