İngiliz doğubilimci Michael Cook, Kur’ân-ı Kerîm’in “iyiliği (maʿrûf) emretme kötülüğü (münker) yasaklama” ilkesi üzerine, aynı başlıkla (Commanding Right and Forbidding Wrong in Islamic Thought) ödüllü bir araştırma eseri yayımlamıştı. Cook, bu eserini ABD’de hocalık yaptığı sıralarda basından okuduğu bir olaydan etkilenerek yazdığını belirtir. O olay şudur:

22 Eylül 1988’de Chicago’daki bir tren istasyonunda insanların gözlerinin önünde bir kadına tecavüz edilir. New York Times’ta yayımlanan habere göre “olayın dikkat çeken tarafı, kimsenin mağdur kadına yardım etmek için harekete geçmemesi, tecavüzün en kalabalık saatte gerçekleşmesine rağmen kadının çığlıklarına kulak asılmamasıydı” (anılan kitap, Cambridge 2004 baskısı, s. IX).

Yazar, eserinin önsözünde şöyle diyor: “…Sadece kendimiz düzgün davranmakla kalmayıp, başkalarının hemcinslerimize son derece yanlış şeyler yapmasını engellemek gibi bir tür görevimiz olduğuna dair de açık bir fikre sahibiz. Fakat yine de [Batı toplumları olarak] gündelik hayatta bu görev için bir isim bulamıyoruz... Değer oradadır; ama bu, kültürümüzün geliştirip sistemleştirdiği bir değer değildir… [Batı toplumlarında olumsuzluklara şahit olan biri bu konuda ne yapması lazım geldiğine dair herhangi bir prensip duymadığı gibi] İslam üzerine yaptığım başka bir araştırma sırasında tesadüfen haberdar oluncaya kadar ben de duymamıştım. Halbuki İslam (Kur’an), bu türden geniş bir ahlâkî görev için bize hem bir isim hem de bir........

© Karar