Bu kadar normalleşme fazla mı?
AK Parti lideri Erdoğan ile CHP lideri Özel arasındaki sıcak görüşmenin kamuoyunda estirdiği iyimserlik rüzgarı ülkenin bir kazanımına dönüşebilirse herkes mutlu olur. Ne var ki yaşananların hangi siyasi aktörlerin kazanımına dönüşeceği de önemli bir konu.
Erdoğan seçim döneminde çok ağır suçlamalar yönelttiği CHP’yi şimdi meşru muhatap olarak kabul etmesini “yumuşama” diye tanımladı biliyorsunuz. Oysa CHP liderinin seçim sonrası iktidara yaptığı çağrıda kullandığı kavram “normalleşme”ydi.
Sürekli kavga dövüş içinde görmeye alışkın olduğumuz iktidar kadrolarıyla muhalif siyasetçilerin birbirlerinin yüzüne bakabilmeleri, birbirleriyle konuşabilmeleri sağlanıyorsa buna normalleşme demek daha doğru olur herhalde. Ama bu bağlamda yumuşama da kulağa hoş gelen bir kelime.
Adına ne derseniz deyin vatandaş da memnun görünüyor bu işten. Kavga değil diyalog ve işbirliği istiyor siyasetçilerden. Ancak hangi şartların ve hangi beklentilerin böylesi bir süreci başlatmış olduğunu dagayet iyi biliyor. Buna rağmen, Erdoğan her ne yapsa kayıtsız şartsız destekleyen bazı kalemler “Kemal Kılıçdaroğlu’nun kavgacı ve sert siyasetinin sonuç vermediğini gören Özgür Özel yeni bir muhalefet tarzına yöneldi” diyebiliyorlar. Sanki bu sürecin edilgen tarafının iktidar partisi olduğuna inanmamızı bekliyorlar!
Oysa meselenin aslı 31 Mart yerel seçiminden sonra iktidarın kavgayı bir yana bırakma ihtiyacı duymuş olmasıdır. Bu aynı zamanda bugüne kadar uygulanan konsolidasyon siyasetinin de artık çıkmaza girmiş olduğunun göstergesidir. Erdoğan 2011 seçimlerinden itibaren hiçbir zaman hükümetinin başarısının veya başarısızlığının........
© Karar
visit website