İnsan şuura, daha doğrusu İslami bilince kavuştukça, beden ikinci plana ve ruh birinci plana çıkar.

İnsanların cehaleti ve şuursuzluğu bedenine verdiği önemden anlaşılır.

Yalnız bedenine önem veren ve yalnızca dış görünüşünü güzelleştirmeye çalışan bir insan, Dünya’nın en çirkin ve Dünya’nın en cahil kişisidir.

Şunu baştan söyleyeyim. Teşhirci dediğimiz vaziyette sokakları arşınlayan ve ortalıkta gezen tipler, yaş ortalaması olarak, en fazla 18 ile 30 yaş arasıdır ki, bir insan için bu yaş dilimi cehaletin en yoğun yaşandığı ve adeta bilgisizliğin tavan yaptığı yıllardır.

Bu bakış açısıyla o teşhircileri, yani son zamanlarda sıkça görüldüğü üzere, plaj ve hatta “yatak odası kıyafetiyle” şehrin sokaklarında ve meydanlarında dolaşanları dikkate almayıp gençlerdeki cehalet olarak görebilirsiniz.

Zaten o tür açık saçık sözde giysileri ile dolaşanları, yani teşhircileri cahil ve şuursuz görüyorum. Esasında dikkate alınacak yanları yok. (Bir de son zamanlarda gıcıklığına daha doğrusu etki-tepkiyle de absürt ve açık saçık giyinme merakı içinde olanlar var ki, onlar psikolojik vakadır. Onları da hiç dikkat almıyorum)

Bu yazım onları dikkate aldığımdan dolayı yazılmadı, onlar kendilerini dikkate alıp da zavallılıklarını ve cehaletlerini anlasınlar diye yazıldı.

Bilmem anlarlar mı?

Anlasalar da anlamasalar da yazmak benden.

Bu mühim açıklamalarından sonra yazımıza devam edelim.

Şuursuz teşhir, esasında huzursuz şehir demektir. Yani bedeni olup olmadık yerde açmak, absürt giyinmek bir şehir halkı için huzursuzluk kaynağıdır. Bunu herkes düşünsün ve idrak etsin.

Tabi bu düşünce ve idraki herkesten bekleyemiyoruz. Bilhassa gençlerden bekleyemiyoruz. Çünkü düşünemiyorlar.

Çünkü cehalet, gençlik yıllarında........

© İstiklal