Ben Ferdi Tayfur’un bana sor parçasıyla uyandım hayata. Bu uyanış hayatımın yönünü değiştirdi.

Öncesinde Ferdi Tayfur’u dinlemek için hiç çaba sarf etmedim, ama zaman zaman hep duydum şarkılarını. Duyunca dinledim, öğrendim.

Durdurun Dünyayı dedim…

Çeşme,

Ben de Özledim,

Emmioğlu,

Sevda Yelleri,

Huzurum Kalmadı,

Nisan Yağmuru, yağmura olan aşkımdan mı yoksa şarkının sözlerinden mi bilemem ayrı severim.

Sevdiğine sevdiğini söylemeyenlere,

Terk edip üzülenlere,

Sevip boynu bükük kalanlara,

Oynanıp bir paçavra gibi atılanlar için söyledi Ferdi Tayfur.

Bu ülkenin insanıydı Ferdi Tayfur.

Entelektüel çevreler bir ara arabesk müziği ve bu müziği dinleyen kitleyi aşağılayıp küçük gördüler. Kitleyi küçük görünce kendilerinin büyüyeceğini zannettiler. Durum hiç de öyle olmadı.

Arabesk şarkılar ve arabesk müzik dinleyici, fanları dahada arttı.

Arabesk müzik; acının, ezilmişliğin, karşı duruşun, isyanın sembolü oldu.

Halk; acısını, mutsuzluğunu ve isyanını arabesk müzik dinleyerek bastırdı.

Müslüm Gürses; Damardan verirdi isyanı, acıyı, çığlığı…

Ferdi Tayfur’sa ortaya bırakırdı şarkılarını kim neyi, nasıl isterse alsın dercesine…

Ah çekerek, inleyerek, sitem ederek okurdu tüm şarkıları.

Herkes tarafından sevilmesi,........

© Internethaber