…Önceki yazının devamı

Kâbe / Beytullah

… “Beytullah; İnsanlar için Allah’ın emriyle kurulan ilk ev (Âl-i İmrân, 96). Ev sahibi Allah,”. Kâbe’nin ilk defa Hz. Âdem tarafından kurulduğu rivayeti göz önünde bulundurulursa insanoğlu hayata yerleşik olarak başladı denilebilir. Dolayısıyla yaşam için asıl olan yerleşik olmaktır, göçebelik sonradır. Yani insanoğlu hayata yerleşik olarak başladı, sonra göçebe oldu. Ya da eğer tarihte bir yerlerde ilkellik-bedevilik varsa bu sonradan ortaya çıktı ve ardından insan yeniden tekâmül etme süreci yaşadı diye düşünülebilir.

“Kâbe, buluşma yeridir.” (A. Şeriatî, s. 52.) Âdem’le-Havva ile İbrahim-Hacer ve İsmail’le, Hz. Peygamber’le, eziyete maruz kaldığında babasının imdadına koşan çocuk yaştaki Fatma’yla, hepsinin ötesinde Allah ile.

“Kâbe beyt-i atîk’tir.” “âzâd olan ev”. “âzâd olunacak, özgürlüğe kavuşulacak yer.” (A. Şeriatî, s. 57) Zira insanın insana köle olması yaraşmaz. Ademoğlunun mala-mülke, makam-mevkiye köle olmaması gerekir. İnsan, aynı zamanda evladının, çoluk çocuğunun da kölesi olamaz. İşte Kâbe bütün bu boyunduruklardan kurtulma ve âzad olma yeridir.

Mîkat:

“Vakit” kelimesinden türeyen mîkat, “dikkatli olmak zamanı ve dikkatli olma yeri” anlamına geldiği düşünülebilir. Zira mîkatta önemli bir işe başlamak üzeresin. İnsanlar nehir misali dört bir taraftan Kâbe’ye akıyor adeta bir insan seli ve sen bu sel içerisinde bir damlasın, tek başına bir hükmün olmayabilir, çok işe yaramayabilirsin. Bazı engelleri yalnız aşamayabilirsin, menziline ulaşamayabilirsin, buharlaşıp yok olabilirsin ancak diğer damlaların oluşturduğu nehre/sele kendini bırakırsan onlarla birlikte önü alınamaz bir güç olursun, menzil-i maksuda ulaşırsın. Tefrikanın zararlarını, birlik ve beraberliğin önemini ancak bu şekilde anlarsın. Tefrika belasından kurtulman için hac-umre adeta birer prova yeridir.

İhram:

İhram asgariyle........

© İnsaniyet