Bursa’dan ayrılalı yıllar olmuş. Aradan geçen bu uzun zaman diliminde pek çok şey değişmiş olmalıdır. Bursa’da geçirdiğimiz günlerde havasını teneffüs etme imkânı bulmuştuk. Burada anlatacaklarımız yıllar öncesine ait herhangi kronolojik bir sıra gözetilmeden o “ân”a ait notlardır. Bursa, kendine has özellikleriyle bağrında tarihi açıdan pek çok hatırayı saklayan, bir taraftan sırtında Uludağ’ı taşırken bir taraftan düzlüklere inen bir şehirdir. Zirvesinde karların taht kurduğu Uludağ’ı, yemyeşil alabildiğince geniş ovaları, şehrin kalbindeki Ulu Cami’si ve daha nice mekânıyla gönüllerdeki yerini almaya devam etmektedir. Nilüfer’den şehirlerarası otobüs terminaline doğru yol alırken bizimle birlikte yorgun argın akan dere, karların da erimesiyle hafiften canlanır gibiydi. Solgun ve yaprakları dökülmüş lalelerin sadece kökleri kalmıştı. Şehrin merkezine gelmeyen bahar, İstanbul-Bursa arası yollarda iyiden iyiye hissediliyordu. Şehirlere bahar gelmediği gibi kış da gelmiyor.

Bursa Kitapçıları

Nilüfer’den otobüse binerek çarşıya çıktım. Sönmez İşhanı’ndaki kitapçıdan iki kitap aldım. Ziya Paşa’nın Endülüs Tarihi, Şehristânî’nin Milel ve Nihal’i, Tûsî’nin Ahlâk-ı Alâisi raflarda yerlerini almış. 1980 yılında İslam’ı seçen ve adını ilk kez Kahire’de Amr b. Âs Camii’nde cuma hutbesinde duyduğum Alman asıllı diplomat Murad Hofman’ın (ö. 2020) bazı kitapları tercüme edilmiş ve raflarda yerlerini almışlar. Hofmann, 1987-1990 yılları arasında Cezayir’de, 1990-1994 yılları arasında ise Fas’ta Almanya konsolosu olarak görev yapmıştır. Onun Türkçe’ye İslâm Gerçek Alternatif adıyla çevrilen der İslâm als Alternative adlı eseri oldukça........

© İnsaniyet