Değerlerin ve kültürel parametrelerin hızla tüketildiği çağın bir önceki güne yabancı kaldığı bir süreçte, kendine has dokusunu sanatsal pratiklerle zenginleştiren kentte, sanatçı ve sanatseverlerin akın ettiği mistik bir mekandaydık.

Medeniyet ve inancın sanatla harmanlandığı, dillerin, dinlerin ve hoşgörünün ortak paydası olan kadim kent Mardin'de, 6'ncısı düzenlenen Mardin Bienali'nden gözlemlerimi aktarmak istedim.

Bir önceki bienale oranla katılım daha fazla, bölgede yaşayan sanatçı ve sanat çevreleriyle bölge halkının bianele olan yaklaşımları da daha sıcaktı.

Lakin bienal özelinde, sanatın kent kimliğinden uzak olduğunu söyleyenler ve organizasyona tepkisel olarak yaklaşanların sayısı da azımsanmayacak boyutlardaydı.

Mardin Büyükşehir Belediyesi eş başkanlarının açılışta yerlerini almaları organizasyonun kent özelinde de özümsendiğini söylemeyi mümkün kılıyordu…

Alman Karargahı'nda açılışı yapılan ve küratörlüğünü Ali Akay'ın üstlendiği 6. Mardin Bienali bu yıl büyük bir katılımla sanatseverlere kapılarını açmış oldu.

Bienalin ana teması "İçinde bulunduğumuz bütün sorunları hep beraber yaşarken 'daha uzaklara' nasıl bakabiliriz?" oldu.

Direktör Döne Otyam, bienalin Mardin'den beslenen yenilikçi bir yapıya sahip olduğuna dikkat çekti.

Kentin farklı mekanlarına yayılacak bienal, günümüz dünyasının can alıcı sorularına ve sorunlarına çağdaş̧ sanatın diliyle yeni yaklaşımlar, yorumlar getireceğini söylüyor.

Açılış konuşmasını yapan Prof. Dr. Ali Akay, "Karşımızdaki ovaya baktığımız zaman tüm zorluklar ortadan kalkıyor diye düşünüyorum. Bu ovanın varlığı bizi, uzağa doğru, bakmaya doğru, ufuk çizgisine doğru götürüyor. Bizi Mezopotamya'nın en uzun noktasına doğru çekerken, aynı zamanda geleceğe doğru da taşıyabiliyor" dedi.

Kuşkusuz Mardinli olmanın verdiği his, bienal devam ederken küratörün Mardin özelinde kurduğu cümleler benim için çok dikkat çekiciydi:

Bu bienalin önemli noktalarından biri öznelliği insani bir öznellik değil, rüzgârın........

© Independent Türkçe