Yaşadığımız toplumu gözlediğimizde çarpık ilişkilerin sorunlu kişilik tiplerinden çıktığını görmekteyiz; Hepimizin aşina olduğu en göze çarpan bu ilişkilerde kendi hakkıyla bir yerlere gelen ile kendi hakkıyla değil de başkasına gebe kalarak bir yerlere gelen kişilerin varlığıdır, yani liyakatli ile torpilli ve iltimaslılar. Liyakatli çalışarak aldığını hak etmeye çalışırken, torpilli ve iltimaslı tembellik yapıp işten kaçar, en basitinden kamu dairelerinde görev ve sorumluluklarından kaçan tembel ve yılışık tiptekiler sırtlarını birilerine yaslar, yapması gereken işleri yapmadığından bu işlerin yükü başkası veya başkaları üzerinde kalır, böylece güçlüden yana çalışan sistem çalışana daha çok yük bindirir. Böyle bir duruma vücutta bir organın görevini yapamamasıyla ilgili olarak vücudun başka yerinde diğer organlara daha fazla iş yükü düşen hastalıklı patolojik vakalar örnek verilebilir.

Sosyalliği az olup içe dönük olanlar her şeye mantıksal açıdan yaklaşıp olumsuz tarafından bakarak beğenmez; bu kişilik tipindekiler imkanların ancak bu kadarın yetebileceğini düşünerek en azından yapılan işlere olumlu tarafından bakarak teşekkür etmesini bilmeli, nihayetinde insan olan herkesin eksik veya hatalı yanlarının olabileceğini unutmamalı. Katkı sunamayacaklarsa bile hoşgörülü ve anlayışlı davranabilmeli, kendileri gibi düşünmeyip farklı düşünenlere saygılı olabilmelidirler; küçük düşürücü ve onur kırıcı olmamalıdırlar. Bir işte detaylara fazla takılmadan işin geneli üzerinden konuşularak muhatabına karşı geliştirilen davranış tarzı ve üslûp biçimi de önemli olduğu hatırlanmalıdır. Fazla sosyal olup dışa dönük olanlar duygusal açıdan yaklaşıp egosunu tatmin etmek ister; bu kişilik tipindekiler istek ve beklentileri karşılanmadığı takdirde kin besleyip agresif davranabilirler, değer verilmeyip dışlandıklarını hissettikleri anda da kolay bir biçimde içine kapanırlar. İlişkileri bozulduğu zaman kaygı, panik atak ve depresyona girmeye meyillidirler. Kırıcı ve üzücüde olsa gerçekleri dinlemeyip........

© Hürses