İki gün önce bir hastane odasında doktorla sohbet halindeyim,

Biraz gergin,

Biraz stresli bir halim de yok değil hani…

Çünkü hastaneden içeriye girmek bile insanı huzursuz ediyor..

Refakatçi durumlarını konuşurken,

“Herkesin yanında birileri geliyor mu?” diye öylesine soruyorum doktora;

“Yok”, diyor. “Bazıları yalnız geliyor. Bazıları ise kimsesi olmadığını söylüyor.”

İşte tam bu anda konuşmaya devam etmiş olsam da,

İçimi yakıyor o “kimsem yok” dediklerinin yalnızlığı…

Birileri yalnız yaşarken bu karmaşık dünya da,

Birileri çok şanslı,

Birilerinin hep gariban devam ediyor yaşamları…

Ve ben dönüş yolunda, bu satırları tam yüreğimde hissederek........

© Hürses