Türkiye İç Denetim Enstitüsü Kurucu ve Onursal Başkanı

Geçen hafta Erzincan’ın İliç ilçesindeki altın madeni sahasında yaşanılan toprak kayması felaketiyle, tekrar başka bir acının içinde bulduk kendimizi.

Yakın tarihimizde daha önce yaşanılan maden faciaları ve deprem felaketlerinde olduğu gibi yine cevap bekleyen sorular, sorgulanması gereken konular varsa, yapılması gerekenler felaket sonrası konuşulan konular oluyorsa, sözün bittiği yerdeyiz. O halde, sözde değil, özde bir şeyler yapılması gerekir diye düşünmeliyiz.

Özünü kendi yaratan varlık insan olduğu için bireysel ve toplumsal sorumluluklarımızın farkında olarak hareket etmeliyiz.

Bu düşüncelerden hareketle belleğimde yıllar öncesine ait canlanan bir anekdotu paylaşmak istiyorum. Yaklaşık 60 yıl önce babamdan dinlediğim bu olay, babamdan öğrendiğim en önemli yaşam dersleri arasında yer alıyor. Yıllar öncesi yine yaşadığımız benzeri bir felaket sonrası kaleme aldığım olayın hikâyesinden tekrar söz etmek düşündürüyor insanı.

Babam inşaat ustasıydı.

Bir binanın onarım işi için kurulu iskelede çalışırken işçinin elinden keseri alırken, keserin elinden düşmesiyle o sırada anne ve babası ile birlikte yoldan geçen bir kız çocuğunun başını elinden düşürdüğü keserin hafifçe sıyırmasına sebep olduğu olayı anlatırken, duyduğu üzüntü halen gözümün önünde...

Yaşanan olay ciddi bir sorun olmadan hallolmasına karşın, olayın üstünden saatler geçmesine rağmen babam olayı unutamamış, istemeyerek neden olduğu bu olayın olumsuz olabilecek sonuçlarını........

© Hürses