Tiyatro sahnesinde ekranın ne işi var?
“Tanımlamak, sınırlamaktır” diyor Oscar Wilde “Dorian Gray’in Portresi”nde… Tam da bu yüzden, 118 dakika boyunca 26 farklı karakteri canlandıran, sahnede bir an bile durmayan, susmayan Sarah Snook’un Wilde’ın bu tek romanından, Sydney Theatre Company’den Kip Williams tarafından, aynı adla sahneye uyarlanan oyundaki performansını ‘tanımlamaya’ çalışmayacağım… 130 yıl önce Oscar Wilde’ın kendisinin de oturup oyunlar izlediği Royal Haymarket Tiyatrosu’nun dolduran yüzlerce seyircinin de tüm ‘tanımlamaları’ bir kenara bırakıp sahnede izledikleri performansı, ağızları bir karış açık, ayakta alkışladığına eminim.
Snook'un performansı tüm sınırları aşan bir performanstı çünkü!
‘Succession’ dizisindeki Shiv Roy rolüyle tanıdığımız Sarah Snook oyun boyunca bir Dorian oluyor bir ressam Basil, Lord Henry’yken göz açıp kapayıncaya kadar Sybil’e dönüşüveriyor sahnede, herkesin gözünün önünde… Ve tüm bunlar etrafında dönüp duran kameramanlar tarafından görüntülenip sahnenin tepesine yerleştirilen dev ekranlara yansıtılıyor. Öyle bir koreografi ki bu Snook bir an duraksasa, bir salise gözü ters tarafa baksa oyunun tüm akıcılığı yerle bir olacak gibi… Ama 118 dakika boyunca tek bir enstrümanın bile yanlış notayı çalmadığı muhteşem bir orkestra gibi hareket ediyorlar. Sahnedeki Dorian bazen söz sırasının hangisinde olduğu üzerine dev ekrandaki Dorian ile tartışıyor. Bazen büyülenmiş seyirciye dönüp “Bu gerçek değil!” diyerek bir tokat atıyor. Seyirci daha ne olduğunu anlamadan yeniden ellerinden tutup sahne üstünden sahneni altına götürüyor onları. Kendisi sahnede konukları dev ekranda uzun bir masanın etrafında oturup sohbet ediyorlar seyircilerin şaşkın bakışları altında. Snook bir elinde akıllı telefon, güzellik uygulamalarıyla Dorian’ın ‘güzelliğini’ bozup onu şekilden şekle sokarken seyirciyle bir selfie çekmeyi de ihmal etmiyor. Dorian’ın parçalanmış benlikleri ekranlarda resmi geçit yapıyor.
The Guardian’da oyunla ilgili çıkan yazıda ‘manyakça’ ifadesi dikkatimi çekti ama gerçekten de izlediğim ‘şey’ manyakçaydı!
Çoğunlukla erkek karakterlerden oluşan bir oyundan uyarlanan bu ‘manyakça’ gösterinin yıldızı Sarah Snook oyunu izlediğimizin ertesi günü ‘En İyi Kadın........© Habertürk
visit website