Dünü nasıl kaçırdım, gerçekten inanamıyorum! Her zamanki gibi sabah uyandığım andan itibaren başımdan aşağı boca edilen onca şey arasında farkına bile varmadım. 19 Haziran’ın ‘Dünya Boş Boş Gezme Günü’ (World Sauntering Day) olduğunu öğrendiğimde gün bitmiş ve ben uykuya dalmak üzereydim. Koca bir günün nasıl geçtiğini anlamadan yatağa girdiğimde, okumaya fırsat bulamadığım sayfalar arasında gezinirken, gördüm haberi! Tam bir aptalım; en çok ihtiyacım olan ‘gün’ biterken, ben ‘hiçbir şey yapmadan öylece yatacağım bir günün rüyası’na dalıyordum!

Ne zaman ‘hiçbir şey yapmadan yattığım yerden tavanı seyredeceğim bir gün'ün hayalini kursam muhteşem Downton Abbey dizisinin bir bölümünde, haftanın günlerinin Salı, Perşembe, Cumartesi ya da Pazar olması kendisine için hiçbir şey ifade etmeyen Kontes Violet Crawley'in o muhteşem sözünü hatırlıyorum: “Hafta sonu mu, o da ne?”

Uzun çok uzun yıllardır, aylak aylak dolaşacağım hiç gelmeyen bir hafta sonunun ya da tatilin hayalini kuran ben, yukarıdaki sözü kontes kadar şaşırarak söylemeyi çok isterdim doğrusu.

İşte bu duygularla ‘Dünya Boş Boş Gezme Günü’nün nasıl ortaya çıktığını okumaya başladım…

KOŞUYA TEPKİ OLARAK ORTAYA ÇIKAN BİR GÜN

Gazeteci W.T. Rabe, 1979 yılında ABD’nin Michigan Eyaleti’ndeki Mackinac Adası’nda Grand Hotel’in basın ofisinde çalışırken insanların hiçbir şey yapmadan ‘aylak aylak’ dolaşacakları bir günün harika olacağını düşünmüş. 1970’lerde ABD’yi kasıp kavuran koşu, ‘jogging’, modasına bir tepki olarak ‘hiçbir şey yapılmadan boş boş gezilecek bir gün’ fikrini ortaya atmış. Rabe’in oğlu John Rabe, 2002’de NPR’a verdiği röportajda, babasının ‘Dünya Boş Boş Gezme Günü’nden ne anladığını şöyle açıklıyordu: “Babamın deyimiyle aylak aylak gezmek X noktasından Z noktasına gitmektir; bu da nereye gittiğinizi, nasıl gittiğinizi veya oraya ne zaman varabileceğinizi hiç umursamadığınız anlamına gelir. Aylak aylak gezmenin tek amacı görmeden........

© Habertürk