Güzel ülkemde yangın olduğu zaman nefes alamıyorum, sosyal medyaya girmek istemiyorum, kafamdan geçen düşüncelerimi sözcüklere sığdıramıyorum, avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum. Boğazım düğümleniyor, yutkunamıyorum.

Şöyle ağzımı doldura doldura küfür etmek istiyorum sebep olanlara. Bu yangınların çıkmasına sebep olanları bulup, şiddete son derece karşı olduğum halde; eşek sudan gelinceye kadar dövmek istiyorum. En ağır şeyleri yazmak istiyorum ama gelin görün ki yazamıyorum!

Kısacası insanlığımdan utanıyorum. Cennet ülkemizin, güzelim ormanlarında ateşlerin içinde kalan canlarımızı düşününce gerçekten sadece insanlıktan utanmıyorum, insanlıktan çıkıyorum. Bir yaz da yangın olmasın arkadaş. Yine yangınlar, yine ciğerlerimiz yanıyor. İzmir, Antalya yanıyor. Ah ki ne ah!!!

Oysa ki, bu güzel cennet ülkemize bakmaya kıyamamamız, doyamamamız gerek. Daha nasıl anlatılır bu duygular bilemiyorum ama inanın bu ülke çok kıymetli. Bunu bu düşüncesiz, yangınların........

© Habertürk