“Boynunda duran elmas kolyeyi bulmak için o hayattan bu hayata koşturuyorsun… Değeri bir tek kendinde aramıyorsun.”

İnsanın en trajik yolculuklarından biridir: kendi değerini dışarıda aramak. Oysa aradığı her şey çoğu zaman zaten boynundadır; içinde, kimliğinde, özünde saklıdır. Ama görmez. Çünkü kendini görmek cesaret ister.

İnsan başkalarından onay bekler.
Takdir, sevgi, kabul, hayranlık…
Birileri söylesin ister:

“Sen değerlisin.”

“Sen yeterlisin.”

“Sen iyisin.”

Ama en çok ihtiyacımız olan cümle, kendi kendimize söylemekten kaçtığımız cümledir:
“Ben zaten değerliyim.”

📌 Neden Değerimizi Hep Dışarıda Ararız?

Çünkü çocukken öğrendiğimiz şey şu oldu:

Başarırsan alkış alırsın.

Sessiz olursan sevilirsin.

Uyum sağlarsan kabul edilirsin.

Ve böylece biz de kendimizi dış dünyanın aynalarında tanımlamaya başladık. Kendi iç sesimize değil, başkalarının sesiyle şekil verdik benliğimize. Bir gün biri........

© Haberton