Bir fıkrayla başlayalım.

Bir ilde çok sevilen bir vali varmış. Şehrin ileri gelenleri günün birinde, “Sayın Valim, bir sonraki dönemde sizi şehrimizde belediye başkanımız olarak görmek isteriz.” diye kendisinden ricada bulunmuşlar. Vali de “Ben Valiyim, ne gerek var.” gibi tavır takınarak pek sıcak bakmamış. Ancak daha sonra belediyelerin bütçesi ve mali imkânları veya belediye başkanının havası iyi olduğundan mıdır nedir, seçim yaklaştığı zaman şehrin ileri gelenlerini çağırmış. Gelenler “Buyurun Sayın Valim, bizi çağırmışınız, bir emriniz mi var?” deyince o da maksadını açıklamış. “Biliyorsunuz seçim yaklaştı, sizler de benim belediye başkanı olmamı istemiştiniz. Ben de niyetlendim, belediye başkanlığı için müracaat edeceğim. Sizin de desteklerinizi almak için çağırdım.” deyince, daha önce sandalyelerin ucuna oturup saygılı bir şekilde davrananlar, arkalarına yaslanarak ayak ayak üstüne attıktan sonra, “Vali Bey, hele kahveleri söyle de bir düşünelim.” demişler.

Siyasetin çok içinde olmadım, ancak çok dışında da kalmadım. Birkaç kez aday adayı ve aday oldum, ancak pek başarılı olamadım. Başarılı olamayışımın sebebi bu yazı okunduğunda daha iyi anlaşılacaktır.

Bu makalede gerek geçmişteki cemiyet hayatımdan, gerek bürokraside ve çevremdeki yaşayanların deneyimlerimden yola çıkarak bazı tecrübelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.

Siyaset; millete hizmet amacının dışında, güç elde etme ve zenginleşme aracı olarak kullanıldığı gibi bazılarınca iman edilmesi gereken bir din olarak da görülmektedir. Bu noktada, kullanılan siyaset dilinin bazen çok çirkin olduğunu, insanımız arasında yaşanan derin kırılmaların da sebebi olduğunu düşünüyorum.

Bir hatıra ile devam edelim:

Eğitimi siyasetten arındırmak pek mümkün değildir. Eğitim, hayatın bütün alanını ilgilendiren bir konu olduğu gibi siyaseti de ilgilendiren bir meseledir. İşte bu idealist düşüncelerle Türkiye’nin en önemli sorununun eğitim olduğunu düşünerek birikimlerimizi parlamentoda değerlendirelim diye 2015 yılında memleketim Erzurum’dan milletvekili aday adayı oldum. Fakat adaylık sürecinde yaşadığım bir olay benim bütün idealist duygularımı alt üst etti.

Temayül yoklamasında kendimizi, düşüncelerimizi, projelerimizi anlamak için ilçe teşkilatlarını tek tek gezip görüştük. Teşkilatlarda sizi sigaya çekerek size oy verecek delegelerin eğitim seviyesi ise genelde pek yüksek olmuyor, ama adayları dinleyip temayülde hakkınızda onlar karar veriyorlar. Genel merkez, bu oy oranlarına göre bir kanaat oluşturuyor. Bir ilçe teşkilatında millî eğitimle ilgili projelerimi,........

© Habername